تماسهای مکرر در طول روز، پیامکهای پی در پی، تحمل نکردن دوری همسر حتی برای زمان کوتاه، اضطراب جدایی، دلشوره از بروز اتفاقی ناخوشایند در رابطه و… نشان دهنده اختلال وابستگی هستند.
اوایل ازدواج شاید طبیعی باشد که شما هر لحظه را با هم بگذرانید. اما رابطه هر قدر به سمت پختگی میرود، چسبندگی آن کاهش پیدا میکند و دوطرف در عین با هم بودن، کم کم به روال عادی زندگی خود بر میگردند.
روالی که در آن، هر کدام فرصتی برای کار و تمرکز، فرصتی برای با خود بودن و فرصتی برای روابط اجتماعی روزمره شان دارند. اگر قرار باشد تماسها و ارتباطهای روزانه زوج به همان شدت اولیه ادامه پیدا کند، یعنی وابستگی شدیدی وجود دارد که طبیعی نیست. این وابستگی که در یکی از زوجها بیشتر است، بالاخره طرف دیگر را خسته و دلزده میکند.
تماسهای مکرر در طول روز، پیامکهای پی در پی، تحمل نکردن دوری همسر حتی برای زمان کوتاه، اضطراب جدایی، دلشوره از بروز اتفاقی ناخوشایند در رابطه و… نشان دهنده اختلال وابستگی هستند و اگر چنین نشانههایی را در رابطه تان میبینید، باید هر چه زودتر به فکر درمان بیفتید. وگرنه رابطه تان ظرفیت این همه نزدیکی و چسبندگی را نخواهد داشت و به زودی به سرانجام ناخوشایندی میرسد.
منبع: روزنامه اطلاعات