من عرف نفسه فقد عرف ربه. بحارالانوار (ج 95، ص 452)
هر کس خود را شناخت، خدای خود را شناخته است. در این حدیث فعل عرف ماضی بوده و ماضی هم اشاره به زمان گذشته دارد. در واقع هر کس خود را شناخت دیگر نیازی به حرکت برای شناخت خدا ندارد چون خداشناسی در گرو خودشناسی بود.
حضرت امير عليه السلام مي‌فرمايد: تا انسان خودش را نشناخته است هيچ چيز را نشناخته است.
حضرت امير عليه السلام مي‌فرمايد: انفع المعارف، معرفة النفس.
سودمندترین (نافع ترین) معارف، شناخت خود است.
و ...
پاسخ با نقل قول
