عید نوروز از منظر ولایت
گزيدهای از سخنرانی مقام معظم رهبری در صحن مطهر امام رضا(علیه السلام) دربارهی نوروز، 1/1/1377
به نظر من آنچه كه ملت ايران در باب عيد نوروز انجام داده است، يكى از زيباترين و شايستهترين كارهايى است كه مىشود با يك مراسم تاريخى و سنّتى انجام داد. اوّلِ سال شمسى ما ايرانیها، - يعنى اوّل بهار - عيد نوروز است. اوّلاً ملت ايران افتخار دارد كه سال شمسى او هم سال هجرى است؛ يعنى همچنانكه سال قمرى ما - كه سال 1418 است - از مبدأ هجرت خاتم الانبياء عليه و على آله الصّلاة والسّلام است، سال شمسى ما هم از مبدأ هجرت است. بقيهى ملتهاى مسلمان براى سال شمسى خود، از سال ميلادى استفاده مىكنند؛ ولى ما ايرانیها، هجرت نبىّ اكرم را، هم مبدأ سال قمرى قرار داديم، هم مبدأ سال شمسى.
اين، مطلبِ اوّل كه به نظر من نشانگر هنر و عشق و علاقهى ايرانى به تعاليم مقدّس اسلام و به آثار مطهّر و مقدّس نبوى است. در ضمن، اوّلِ سال را اوّلِ فصل بهار انتخاب كردهايم، در حالى كه مسيحيان، اوّلِ زمستان را اوّلِ سال قرار مىدهند! البته فرق آنها با ما اين است كه ولادت حضرت مسيح، تاريخ مشخّصى ندارد و يك مطلب حدسى است؛ در حالىكه هجرت نبىّ مكرّم اسلام، از نظر تاريخى كاملاً دقيق و مشخّص است. بههرحال ما اوّلِ بهار را اوّلِ سال خودمان قرار دادهايم كه اين هم يك ذوق و سليقهى ايرانى است. اوّلِ بهار، اوّلِ رويش طبيعت، اوّلِ بيدارى باغ و راغ و بوستان و اوّلِ بالندگى همهى موجودات زنده است. اين بهتر از زمستان است كه وقت مردن و انجماد طبيعت و گياه و نباتات است.