لقبی که امام حسین(علیه السلام) به ولیعصر(عج ا...) داد
حضرت مهدی(عج ا...)، امام حسین(علیه السلام) را اینگونه توصیف فرموده است: «تو ای حسین! برای رسول خدا(صلی الله علیه وآله) فرزند و برای قرآن، سند و برای امت، بازویی بودی، در طاعت خدا تلاشگر و نسبت به عهد و پیمان، حافظ و مراقب بودی...».
سالهای زیادی از حماسه خونین عاشورا میگذرد و چشمان منتظران به لحظهای دوخته شده است که منتقم خون حسین(عج ا...) ظهور کند تا شیعه بتواند پساز گذشت قرنها انتقام عاشورا را از یزدیان زمان بگیرد.
جشمان منتظری که بیصبرانه در انتظار لحظهای است که پرچم بر زمین مانده امام حسین(علیه السلام) توسط اباصالحالمهدی(عج ا...) به اهتراز درآید تا داغهای کهنه التیام یابد تا آرمانهای بلند جدش را تحقق بخشد، در ادامه به چند روایات پیرامون امام حسین(علیه السلام) و امام مهدی(عج ا...) اشاره میشود:
*هنگامی که امام حسین(علیه السلام) از مهدی موعود(عج ا...) میگوید
-امام باقر(علیه السلام) میفرماید: حارث اعور به امام حسین(علیه السلام) عرض کرد: ای زاده رسول خدا! فدایت شوم، مرا از معنای آیه شریفه «وَالشَّمْسِ وَضُحَی هَا» مطلع ساز، حضرت(علیه السلام) فرمود: مراد از خورشید، رسول الله(صلی الله علیه واله) است.
پرسید: فدایت شوم! منظور از آیه شریفه «وَالْقَمَرِ إِذَا تَلَیهَا» چیست؟
فرمود: منظور از ماه، امیرالمؤمنین(علیه السلام) است که بعد از پیامبر(صلی الله علیه واله) است.
گفت: مقصود از آیه شریفه «وَالنَّهَارِ إِذَا جَلَّیهَا» چیست؟
فرمود: مقصود از روز، قائم آل محمد(عج ا...) است که زمین را پر از قسط و عدل کند. (تفسیر فرات کوفی، صفحه 212)
اِلهی قَوِّ عَلی خِدمَتِکَ جَوارِحی.....