موضوع: فرمایشات امام خمینی (ره) درباره امام زمان ( عج )

و من امیدوارم كه انشاء الله برسد روزی كه آن وعده مسلم خدا تحقق پیدا كند و مستضعفان مالك ارض بشوند. این مطلب وعده خداست و تخلف ندارد، منتها آیا ما درك كنیم یا نكنیم، آن به دست خداست. ممكن است در یك برهه كمی وسایل فراهم بشود و چشم ما روشن بشود به جمال ایشان. این چیزی كه ما در این وقت، در این عصر وظیفه داریم، این مهم است. همه انتظار داریم وجود مبارك ایشان را، لكن با انتظار تنها نمی شود، بلكه با وضعی كه بسیاری دارند، انتظار نیست. اینهایی كه می گویند كه هر علمی بلند بشود و / هر حكومتی / خیال كردند كه هر حكومتی باشد این بر خلاف انتظار فرج است، اینها نمی فهمند چی دارند می گویند... ما اگر فرض می كردیم دویست تا روایت هم در این باب داشتند، همه را به دیوار می زدیم برای این كه خلاف آیات قرآن است. اگر هر روایتی بیاید كه نهی از منكر را بگوید نباید كرد، این را باید به دیوار زد، این گونه روایت قابل عمل نیست.

یك دسته دیگری بودند كه انتظار فرج را می گفتند این است كه ما كار نداشته باشیم به این كه در جهان چه می گذرد، بر ملت ها چه می ذرد، بر ملت ما چه می گذرد، به این چیزها ما كار نداشته باشیم ما تكلیف های خودمان را عمل می كنیم، برای جلوگیری از این امور هم خود حضرت بیایندانشاء الله درست می كنند دیگر ماتكلیفی نداریم،تكلیف ما همین است كه دعا كنیم ایشان بیایند وكاری به كارآنچه دردنیامیگذرد یا درمملكت خودمان میگذرد نداشته باشیم اینها هم یك دسته ای،مردمی بودندكه صالح بودند.

من امیدوارم كه انشاء الله برسد روزی كه آن وعده مسلم خدا تحقق پیدا كند و مستضعفان مالك ارض بشوند. این مطلب وعده خداست و تخلف ندارد، منتها آیا ما درك كنیم یا نكنیم، آن به دست خداست.

یك دسته ای می گفتند كه خوب باید عالم پرمعصیت بشود تا حضرت بیاید ما باید نهی از منكر نكنیم، امر به معروف هم نكنیم تا مردم هر كاری می خواهند بكنند، گناه ها زیاد بشود كه فرج نزدیك بشود. یك دسته ای از این بالاتر بودند می گفتند باید دامن زد به گناه ها، دعوت كرد مردم را به گناه تا دنیا پر از جور و ظلم بشود و حضرت (سلام الله علیه) تشریف بیاورند. این هم یك دسته ای بودند كه البته در بین این دسته منحرف هایی هم بودند، اشخاص ساده لوح هم بودند، منحرف هایی هم بودند كه برای مقاصدی به این دامن می زدند. یك دسته دیگری بودند كه می گفتند كه هر حكومتی اگر در زمان غیبت محقق بشود، این حكومت باطل است و بر خلاف اسلام است. آنها مغرور بودند، آنهایی كه بازیگر نبودند مغرور بودند به بعض روایاتی كه وارد شده است بر این امر كه هر علمی بلند بشود قبل از ظهور حضرت، آن علم، علم باطل است آنها خیال كرده بودند كه نه، هر حكومتی باشد، در صورتی كه آن روایات كه هر كس علم بلند كند علم مهدی، به عنوان مهدویت بلند كند...

ما اگر دستمان میرسید قدرت داشتیم باید برویم تمام ظلم وجورها را از عالم برداریم،تكلیف شرعی ماست منتها ما نمیتوانیم: اینی كه هست این است كه حضرت عالم را پرمیكند از عدالت، نه شما دست بردارید از این تكلیفتان، نه اینكه شما دیگر تكلیف ندارید. و لهذا می بینید فساد در آن وقت بود و حالا هم هست و تا آخر هم خواهد بود بله، در زمان حضرت صاحب (سلام الله علیه) حكومت واحد می شود، قدرت حكومت...

عدالت یك عدالت اجتماعی در همه عالم می آید اما نه این كه انسان ها بشوند یك انسان دیگر، انسان ها همان ها هستند كه یك دسته شان خوبند، یك دسته شان بد، منتها آنهایی كه بد هستند دیگر نمی توانند كه كارهای خلاف بكنند.

یكی می خواهد كه بیاید احیاء كند این افكار را و من امیدوارم كه انشاء الله حضرت بقیه الله زودتر تشریف بیاورند و این طبیب واقعی بشر، با آن دم مسیحائی خود اصلاح كند اینها را. روز جمعه به ولی امر (عج) ، متعلّق است. فقها از طرف امام (علیه السلام) حجت بر مردم هستند.

كسی كه در زمان حضرت صاحب (عج) باشد و با نواب اربعه روابط داشته باشد و به حضرت نامه بنویسد و جواب دریافت كند به این موضوع توجه دارد كه در فراگرفتن مسائل به چه اشخاص باید رجوع كرد.

كسی كه در زمان حضرت صاحب (عج) باشد و با نواب اربعه روابط داشته باشد و به حضرت نامه بنویسد و جواب دریافت كند به این موضوع توجه دارد كه در فراگرفتن مسائل به چه اشخاص باید رجوع كرد.

اسحاق بن یعقوب نامه ای برای حضرت ولی عصر (عج) می نویسد و از مشكلاتی كه برایش رخ داده سؤال میكند،ومحمد بن عثمان عمری ـ نماینده آن حضرت ـ نامه را میرساند.جواب نامه به خط مبارك صادر میشود كه... در حوادث وپیشامدها به راویان حدیث ما رجوع كنید، زیرا آنان حجت من برشمایند و من حجت خدایم...از غیبت صغری تا كنون كه هزار و چند صد سال می گذرد و ممكن است صد هزار سال دیگر بگذرد و مصلحت اقتضا نكند كه حضرت تشریف بیاورد، در طول این مدت مدید احكام اسلام باید زمین بماند و اجرا نشود؟ و هر كه هر كاری خواست بكند؟ هرج و مرج است؟! قوانینی كه پیغمبر اسلام در راه بیان و تبلیغ و نشر و اجرای آن بیست و سه سال زحمت طاقت فرسا كشید فقط برای مدت محدودی بود؟ آیا خدا اجرای احكامش را محدود كرد به دویست سال؟ و پس از غیبت صغری اسلام دیگر همه چیزش را رها كرده است؟ اعتقاد به چنین مطالبی یا اظهار آنها بدتر از اعتقاد و اظهار منسوخ شدن اسلام است.

معنای نداشتن حكومت این است كه تمام حدود و ثغور مسلمین از دست برود، و ما با بی حالی دست روی دست بگذاریم كه هر كاری می خواهند بكنند؟ و ما اگر كارهای آنها را امضاء نكنیم رد نمی كنیم. آیا باید اینطور باشد؟ یا این كه حكومت لازم است و اگر خدا شخص معینی را برای حكومت در دوره غیبت تعیین نكرده است لكن آن خاصیت حكومتی را كه از صدر اسلام تا زمان حضرت صاحب (عج) موجود بود برای بعد از غیبت هم قرار داده است.

منبع : مرصاد