روش برخورد با رفتارهای یک نوجوان که مقتضای سن نوجوونیش یکسری کارها و رفتارهایی نشون میده که از نظر بزرگترها بعضا اشتباهه چه جوری باید باشه ؟ آیا لازمه که مستقیما تذکراتی داده بشه ؟ آیا لازمه که آسیب های این دوره از زندگی برای نوجوان توضیح داده بشه ؟ آیا لازمه رفتار اشتباهش رو به روش بیاریم؟


پاسخ:
دوران نوجوانی دوران التهاب و گوناگونیست ؛ بدین معنا که نوجوان دارد از مرحله ای به مرحله دیگر تغییر روحی وجسمی میدهد؛ دارد خودش را ؛ علائقش را؛ بودنش را ؛ خواسته هایش را و باورهایش را مورد بررسی قرار میدهد؛ همچنان که اگر خود شما به همان دوران نوجوانی خودتان برگردید که البته اگر فراموش نکرده باشید ؛ دوره آزمون و خطاست؛ پس خیلی لازم نیست مته به خشخاش بگذاریم و مرتب کارهایی را که خوشایند بزرگترها نیست را به رخ نو جوان بکشیم؛ اگر تربیت خوب و صحیحی داشته غ نباید نگران این دگرگونی ها شد؛ چرا که لازمه سن و سال اوست؛ او دارد همه نیازهای یک نوجوان را که بیشترین بخش ان زیبایی طلبی و انعکاس ان به دنیای ظاهری است را تجربه میکند؛پس دورادور مراقبش باشید اما مدام او را به رگبار سخنانی که فعلا در دنیای او راه به جایی نمی برد نبندید.ممکن است او خواهان بلند کردن موها ویا ظاهری که خیلی خوشایند اطرافیان علی الخصوص والدین نیست باشد ؛ بگذارید این دوران را تجربه کند و خودش زندگی جوانی اش را با پشت سر قرار دادن این دوران بحرانی طی کند ؛ البته نیاز به توجهات شما هم هست که این توجهات نباید بزبان ملامت ؛ خشونت ؛ سرزنش و یا نگاه هایی معنا دار باشد ؛ بلکه با ملاحظات تغییرات روحی او ؛ نوجوان شما این دوران بحرانی را خیلی زود طی خواهد کرد و شخصیت پایدار خود را خواهد یافت؛ خیلی دغدغه نداشته باشید.