امیرحسین
01-19-2011, 10:59 AM
ورزش در دوران پیری
با ورزش کردن از بروز بسیاری از بیماریها مثل مرض قند، چربی خون، انواع آرتروزها و... میتوان پیشگیری کرد.
پیری نیز فصلی است از زندگی و چه بخواهیم و چه نخواهیم «تنهایی» را به همراه دارد. تغییر قیافه، ناتوانی، کمتحرکی و یا بیتحرکی، سستی فکری و بدنی، کمحافظگی، پارهای از بیماریهای عضوی مثل فشار خون، بیماری قند، آرتروزهای متعدد، بیبرنامهگی (بهخصوص در کشورهای جهان سوم، بیکاری، مشکلات اقتصادی و... و دهها مشکلات جسمی و روانی رهآورد این دوران است.
روزگار در این فصل، تازیانههای بیشتر و سختتری برپیکر ما میزند بخصوص که در کشور ما واقعاً به دلیل نداشتن و یا ضعف تعلیم و تربیت پایهای (که باید از دبستان برای آن پایهریزی شود)؛ آسیبپذیرتر است... و ما هیچگاه آنطور که باید از فکر و دانش خود، در سنین پیری بهره نگرفته و نمیگیریم و همیشه در این دوران مهم و حساس مشکلات بیشتری بر ما حادث میشود و لذا فضای زندگی برایمان تاریک نشان میدهد و نومیدی و افسردگی بر وجودمان چنگ میاندازد و...
تردید نداشته باشیم که «ورزش» که باید یادگیری و پرداختن به آن از پایه و از سنین پایین آغاز شود، نقش بسیار مهمی در سلامتی ما بهخصوص در دوران پیری دارد که البته در این میان، نباید از برنامهریزی برای هنرهای دستی، نقاشی، موسیقی و سایر هنرها غافل ماند که این هنرها میتوانند در همة دوران زندگی بهخصوص در سنین پیری و بازنشستگی برایمان مددکار بزرگی باشند... و یادمان باشد که از مطالعة کتاب و مصاحبت دوستان وهمکاران به هر ترتیب و در هر فرصت فروگذار نکنیم...
و بدانیم که «تنهایی» بار سنگینی است بر دوش ما که زندگی را سختتر و مشکلتر میسازد... و حال، این سؤال پیش میآید که آیا واقعاً میتوان پیری را به تعویق انداخت؟ ـ جواب مثبت است و اینجاست که سنتها جایی ندارد و یک پیر دانا و با دانش میتواند 20 ساله فکر کند و تمام وجودش را به حرکت فکری و بدنی وادارد و با «ورزش» از بروز بسیاری از بیماریها مثل مرض قند، چربی خون، بیماریهای قلبی، انواع آرتروزها، بزرگی پروستات، افتادگیهای رحم، ناراحتیهای گوارشی، چاقی و همچنین اضطراب، دلشوره و خیلی از بیماریهای روحی ـ روانی میتوان پیشگیری کرد.
* نارساییها و کاهش یک عضو و یاسیستم در زمان پیری
1) بافت پوششی
چربی زیرپوستی کاهش مییابد بیماریهای قلبی بیشتر حادث میشود رگها تنگتر شده، سلولها کمآب، خشک و فشرده میشوند.
2) چشمها
پیرچشمی، تیره شدن عدسی چشم و تغییر رنگ آن ـ کم شدن اندازة مردمک ـ بیماریهای عضوی چشم مثل آب مروارید که در ایجاد آن بیمارِیهای عروقی مثل فشار خون و بیماری قند بسیار زمینه را مساعد میسازد.
3) گوشها
پائین آمدن قدرت شنوایی که یکی از مشکلات شدید است چون قدرت یادگیری خیلی کمتر میشود و شخص از نظر شخصیتی نزول می کند.
4)ریختن موی سر
ریزش موی سر از شایعترین عارضهها تلقی شده و در پیرتر نشان دادن افراد نقش عمدهای دارد که در خانمها با یک افت شدید همراه است دنیای مدرن با اینهمه پیشرفت برای ریزش موی سر و یا سفیدی آن با دارو موفق نبوده است.
5) تنفس
مژههای بُرنشها کوتاه شده و از فعالیت آنها کاسته میشود، بافت ریه نیز قدرت کششی خود را از دست میدهد و رفلکس سرفه ضعیف میشود.
گفتنی است که سیگاریها در معرض تمام بیماریهای ریوی خواهند بود که در صورت بروز آن، فرد با مشکل تنفسی بالا روبرو خواهد شد که در اینصورت هیچ درمانی به جز پیوند ریه وجود ندارد. در صورت عمل نیز به دلیل سن بالا ممکن است جواب ندهد چنانچه عمل با موفقیت انجام پذیرد، شخص پیوند خورده نیز هیچگاه ریة طبیعی نخواهد داشت. پس باید بهطور مستمر و در طول سال تستهای ریوی، عکس و اسکن ریه انجام گیرد.
افراد مبتلا به نارساییها و بیماریهای مذکور علاوه بر استفاده از دارو چنانچه به ورزش بپردازند، زودتر از حد معمول بهبود مییابند. در این میان افرادی که دچار امراض ریوی هستند، با استفاده از ورزش «شنا» ضریب کار کرد ریة خود را بالا خواهند برد...
منبع : سایت آفتاب
با ورزش کردن از بروز بسیاری از بیماریها مثل مرض قند، چربی خون، انواع آرتروزها و... میتوان پیشگیری کرد.
پیری نیز فصلی است از زندگی و چه بخواهیم و چه نخواهیم «تنهایی» را به همراه دارد. تغییر قیافه، ناتوانی، کمتحرکی و یا بیتحرکی، سستی فکری و بدنی، کمحافظگی، پارهای از بیماریهای عضوی مثل فشار خون، بیماری قند، آرتروزهای متعدد، بیبرنامهگی (بهخصوص در کشورهای جهان سوم، بیکاری، مشکلات اقتصادی و... و دهها مشکلات جسمی و روانی رهآورد این دوران است.
روزگار در این فصل، تازیانههای بیشتر و سختتری برپیکر ما میزند بخصوص که در کشور ما واقعاً به دلیل نداشتن و یا ضعف تعلیم و تربیت پایهای (که باید از دبستان برای آن پایهریزی شود)؛ آسیبپذیرتر است... و ما هیچگاه آنطور که باید از فکر و دانش خود، در سنین پیری بهره نگرفته و نمیگیریم و همیشه در این دوران مهم و حساس مشکلات بیشتری بر ما حادث میشود و لذا فضای زندگی برایمان تاریک نشان میدهد و نومیدی و افسردگی بر وجودمان چنگ میاندازد و...
تردید نداشته باشیم که «ورزش» که باید یادگیری و پرداختن به آن از پایه و از سنین پایین آغاز شود، نقش بسیار مهمی در سلامتی ما بهخصوص در دوران پیری دارد که البته در این میان، نباید از برنامهریزی برای هنرهای دستی، نقاشی، موسیقی و سایر هنرها غافل ماند که این هنرها میتوانند در همة دوران زندگی بهخصوص در سنین پیری و بازنشستگی برایمان مددکار بزرگی باشند... و یادمان باشد که از مطالعة کتاب و مصاحبت دوستان وهمکاران به هر ترتیب و در هر فرصت فروگذار نکنیم...
و بدانیم که «تنهایی» بار سنگینی است بر دوش ما که زندگی را سختتر و مشکلتر میسازد... و حال، این سؤال پیش میآید که آیا واقعاً میتوان پیری را به تعویق انداخت؟ ـ جواب مثبت است و اینجاست که سنتها جایی ندارد و یک پیر دانا و با دانش میتواند 20 ساله فکر کند و تمام وجودش را به حرکت فکری و بدنی وادارد و با «ورزش» از بروز بسیاری از بیماریها مثل مرض قند، چربی خون، بیماریهای قلبی، انواع آرتروزها، بزرگی پروستات، افتادگیهای رحم، ناراحتیهای گوارشی، چاقی و همچنین اضطراب، دلشوره و خیلی از بیماریهای روحی ـ روانی میتوان پیشگیری کرد.
* نارساییها و کاهش یک عضو و یاسیستم در زمان پیری
1) بافت پوششی
چربی زیرپوستی کاهش مییابد بیماریهای قلبی بیشتر حادث میشود رگها تنگتر شده، سلولها کمآب، خشک و فشرده میشوند.
2) چشمها
پیرچشمی، تیره شدن عدسی چشم و تغییر رنگ آن ـ کم شدن اندازة مردمک ـ بیماریهای عضوی چشم مثل آب مروارید که در ایجاد آن بیمارِیهای عروقی مثل فشار خون و بیماری قند بسیار زمینه را مساعد میسازد.
3) گوشها
پائین آمدن قدرت شنوایی که یکی از مشکلات شدید است چون قدرت یادگیری خیلی کمتر میشود و شخص از نظر شخصیتی نزول می کند.
4)ریختن موی سر
ریزش موی سر از شایعترین عارضهها تلقی شده و در پیرتر نشان دادن افراد نقش عمدهای دارد که در خانمها با یک افت شدید همراه است دنیای مدرن با اینهمه پیشرفت برای ریزش موی سر و یا سفیدی آن با دارو موفق نبوده است.
5) تنفس
مژههای بُرنشها کوتاه شده و از فعالیت آنها کاسته میشود، بافت ریه نیز قدرت کششی خود را از دست میدهد و رفلکس سرفه ضعیف میشود.
گفتنی است که سیگاریها در معرض تمام بیماریهای ریوی خواهند بود که در صورت بروز آن، فرد با مشکل تنفسی بالا روبرو خواهد شد که در اینصورت هیچ درمانی به جز پیوند ریه وجود ندارد. در صورت عمل نیز به دلیل سن بالا ممکن است جواب ندهد چنانچه عمل با موفقیت انجام پذیرد، شخص پیوند خورده نیز هیچگاه ریة طبیعی نخواهد داشت. پس باید بهطور مستمر و در طول سال تستهای ریوی، عکس و اسکن ریه انجام گیرد.
افراد مبتلا به نارساییها و بیماریهای مذکور علاوه بر استفاده از دارو چنانچه به ورزش بپردازند، زودتر از حد معمول بهبود مییابند. در این میان افرادی که دچار امراض ریوی هستند، با استفاده از ورزش «شنا» ضریب کار کرد ریة خود را بالا خواهند برد...
منبع : سایت آفتاب