دعاهای وارده برای رزق و روزی

[امیرحسین]

و آن پنج دعاست.

اوّل:از معاوية بن عمّار نقل شده:از امام صادق عليه السّلام درخواست كردم تا براى رزق دعايى تعليم من فرمايد، آن حضرت اين دعا را به من آموخت،و من براى زياد شدن رزق،چيزى بهتر از اين نديدم.

اَللّهُمَّ ارْزُقْنى مِنْ فَضْلِكَ الْواسِعِ الْحَلالِ الطَّيِّبِ رِزْقاً واسِعاً حَلالاً طَيِّباً بَلاغاً لِلدُّنْيا وَالاْخِرَةِ صَبّاً صَبّاً هَنيَّئاً مَري ئاً مِنْ غَيْرِ كَدٍّ وَلا مَنٍّ مِنْ اَحَدٍ مِنْ خَلْقِكَ اِلا سَعَةً مِنْ فَضْلِكَ الْواسِعِ فَاِنَّكَ قُلْتَ وَاسْئَلُوا اللَّهَ مِنْ فَضْلِهِ فَمِنْ فَضْلِكَ اَسْئَلُ وَ مِنْ عَطِيَّتِكَ اَسْئَلُ وَ مِنْ يَدِكَ الْمَلاْ اَسْئَلُ

خداى نصيبم كن از فضل گسترده‏ات،حلال پاكيزه روزى فراخ حلال پاك‏رساى براى‏ دنيا و آخرت،ريزان‏ريزان گوارا لذيذ بدون زحمت و بدون منّت از احدى از بندگانت،جز وسعتى از فضل واسعت،زيرا تو فرمودى:«از فضل خدا بخواهيد»پس از فضل تو مى‏خواهم،و از عطاى تو درخواست مى‏نمايم،و از دست پر تو مى‏طلبم.

دوم:از امام باقر عليه السّلام روايت شده: به زيد شحّام فرمود:براى درخواست روزى،در سجده نماز واجب بگو:

يا خَيْرَ الْمَسْئُولينَ وَ يا خَيْرَ الْمُعْطينَ اُرْزُقْنى وَارْزُقْ عِيالى مِنْ فَضْلِكَ فَاِنَّكَ ذُوالْفَضْلِ الْعَظيمِ

اى بهترين درخواست‏شده، و اى بهترين عطا كننده،مرا و عيالم را از فضلت روزى بخش،به درستى كه تو صاحب فضل بزرگى هستى

[امیرحسین]

سوم:از ابو بصير نقل شده:از حاجت خود به حضرت امام صادق عليه السّلام شكايت كردم،و از آن جناب خواستم،براى‏ روزق دعايى تعليم من كن،حضرت اين دعا را به من آموخت از زمانى كه آن را خواندم،ديگر محتاج نشدم،فرمود: در نماز شب در حال سجده بگو:

يا خَيْرَ مَدْعُوٍّ وَ يا خَيْرَ مَسْئُولٍ وَ يا اَوْسَعَ مَنْ اَعْطى وَ يا خَيْرَ مُرْتَجىً اُرْزُقْنى وَ اَوسِعْ عَلَىَّ مِنْ رِزْقِكَ وَ سَبِّبْ لى رِزْقاً مِنْ قِبَلِكَ اِنَّكَ عَلى كُلِّ شَيْئٍ قَديرٌ

اى بهترين خوانده‏شده،و اى بهترين درخواست‏شده،و اى وسعت‏بخش‏ترين‏ كسى‏كه عطا كرد،و اى بهترين اميدشده،روزى‏ام ده و بر من از روزى‏ات وسعت ده،و سبب‏سازى كن برايم روزى را از جانب خودت،به درستى كه تو بر هرچيز توانايى.

چهارم: مؤلف گويد:شيخ طوسى در كتاب«مصباح»اين دعا را در سجده‏ آخر ركعت،هشتم نافله شب ذكر فرموده.چهارم:روايت شده:رسول خدا صلى اللّه عليه و آله اين دعا را براى طلب‏ روزى تعليم فرمود:

يا رازِقَ الْمُقِلّينَ وَ يا راحِمَ الْمَساكينَ وَ يا وَلِىَّ الْمُؤْمِنينَ وَ يا ذَا الْقُوَّةِ الْمَتينَ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ اَهْلِ بَيْتِهِ وَارْزُقْنى وَ عافِنى وَ اكْفِنى ما اَهَمَّنى

اى روزى‏دهنده نيازمندان،و اى رحم كننده بر مسكينان،و اى سرپرست مؤمنان،و اى صاحب نيروى استوار،بر محمّد و اهل بيتش درود فرست،روزى‏ام ده،و سلامتى كاملم بخش،و مرا از آنچه به انديشه‏ام برده كفايت كن.

[امیرحسین]

پنجم:ابو بصير اين دعا را براى طلب روزى از حضرت صادق عليه السّلام روايت كرده:و آن حضرت فرموده:اين دعالى على‏ بن الحسين عليه السّلام است كه خدا را به آن مى‏خواند:

اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُكَ حُسْنَ الْمَعيشَةِ مَعيشَةً اَتَقَوّى بِها عَلى جَميعِ حَوآئِجى وَ اَتَوَصَّلُ بِها فِى الْحَيوةِ اِلى آخِرَتى مِنْ غَيْرِ اَنْ تُتْرِفَنى فيها فَاَطْغى اَوْ تُقَتِّرَ بِها عَلَىَّ فَاَشْقى اَوْسِعْ عَلَىَّ مِنْ حَلالِ رِزْقِكَ وَ اَفْضِلْ عَلَىَّ مِنْ سَيْبِ فَضْلِكَ نِعْمَةً مِنْكَ سابِغَةً وَ عَطآءً غَيْرَ مَمْنُونٍ ثُمَّ لاتَشْغَلْنى عَنْ شُكْرِ نِعْمَتِكَ بِاِكْثارٍ مِنْها تُلْهينى بَهْجَتُهُ وَ تَفْتِنُنى زَهَراتُ زَهْوَتِهِ وَلا بِاِقْلالٍ عَلَىَّ مِنْها يَقْصُرُ بِعَمَلى كَدُّهُ وَ يَمْلاَُ صَدْرى هَمُّهُ اَعْطِنى مِنْ ذلِكَ يا اِلهى غِنىً عَنْ شِرارِ خَلْقِكَ وَ بَلاغاً اَنالُ بِهِ رِضْوانَكَ وَ اَعُوذُ بِكَ يا اِلهى مِنْ شَرِّ الدُّنْيا وَ شَرِّ ما فيها وَ لاتَجْعَلْ عَلَىَّ الدُّنْيا سِجْناً وَلافِراقَها عَلَىَّ حُزْناً اَخْرِجْنى مِنْ فِتْنَتِها مَرْضِيّاً عَنّى مَقْبُولاً فيها عَمَلى اِلى دارِ الْحَيَوانِ وَ مَساكِنِ الاَْخْيارِ،

خدايا نيكى معيشت را از تو مى‏خواهم،معيشتى كه به آن‏ بر تمام خواسته‏هايم نيرو گيرم،و به آن در زندگى به آخرتم برسم،بى‏آنكه در فراوانى نعمتم قرار دهى،تا طغيان كنم، يا به آن بر من تنگ گيرى تا بدبخت شوم،از روزى حلالت بر من فراخى ده،و بر من از ريزش فضلت، از نزد خود نعمت كامل و عطاى بى‏منّت عنايت كن،و مرا به فراوانى آن،از شكر نعمتت غافل مكن،كه زيبايى‏اش سرگرمم‏ سازد،و خوش‏رنگى‏هاى شگفت‏انگيزش دلم را بربايد،و نه با كم‏دادنش به من،كه از زحمت در به دست‏آوردنش،عملم براى خدا ضعيف گردد،و اندوهش سينه‏ام را پر كند،اى معبود من،از معيشت آن اندازه به من عطا كن،كه بى‏نيازى از بندگان شرّيرت باشد،و رساننده‏اى كه به‏ وسيله آن به خشنودى‏ات برسم،اى معبود من،از شرّ دنيا و آنچه در آن است به تو پناه مى‏آورم،دنيا را بر من زندان، و فراقش را بر من اندوه قرار مده،مرا از فتنه‏هاى آن،درحالى‏كه از من راضى باشى،و عملم در آن پذيرفته باشد،به جانب‏ خانه زندگى ابدى و خانه‏هاى خوبان بيرون آور،

[امیرحسین]

(ادامه‌ی دعای پنجم..)

وَ اَبْدِلْنى بِالدُّنْيَا الْفانِيَةِ نَعيمَ الدّارِ الْباقِيَةِ اَللّهُمَّ اِنّى اَعُوذُ بِكَ مِنْ اَزْلِها وَ زِلْزالِها وَ مِنْ سَطَواتِ شَياطينِها وَ سَلاطينِها وَ نَكالِها وَ مِنْ بَغْىِ مَنْ بَغى عَلَىَّ فيها اَللّهُمَّ مَنْ كادَنى فَكِدْهُ وَ مَنْ اَرادَنى فَاَرِدْهُ وَ فُلَّ عَنّى حَدَّ مَنْ نَصَبَ لى حَدَّهُ وَاَطْفِءْ عَنّى نارَ مَنْ شَبَّ لى وَ قُودَهُ وَاكْفِنى مَكْرَ الْمَكَرَةِ وَ افْقَاْعَنّى عُيُونَ الْكَفَرَةِ وَاكْفِنى هَمَّ مَنْ اَدْخَلَ عَلَىَّ هَمَّهُ وَادْفَعْ عَنّى شَرَّ الْحَسَدَةِ وَاعْصِمْنى مِنْ ذلِكَ بِالسَّكينَةِ وَاَلْبِسْنى دِرْعَكَ الْحَصينَةَ وَاَحْيِنى فى سِتْرِكَ الْواقى وَ اَصْلِحْ لى حالى وَ صَدِّقْ قَوْلى بِفِعالى وَ بارِكْ لى فى اَهْلى وَ مالى

و دنياى فانى را برايم به نعمت‏خانه باقى تبديل كن،خدايا از سختى و لرزشهايش و از يورشهاى شياطين و سلاطين و از عذابش و تجاوز هركه در آن بر من تجاوز كند به تو پناه مى‏آورم. خدايا هركه عليه من نقشه كشيد،تو عليه او نقش بكش،و هركه نسبت به من قصد بد دارد،تو نسبت به و او قصد بد كن،و تيزى اسلحه كسى‏كه تيزى اسلحه‏اش را براى‏ من قرار داد كند كن،و آتش كسى‏كه هيزمش را عليه من افروخته خاموش نما،و فريب فريبكاران را از من كفايت كن،و ديده كافران را از من‏ كور كن،و اندوه كسى‏كه اندوهش را بر من دارو نموده كفايت كن،و شرّ حسودان را از من برطرف نما،و مرا از اينها با آرامش حفظ كن،و زره محكمت را به من بپوشان،و در پوشش نگهداريت زنده‏ام‏ بدار،و حالم را اصلاح كن،و گفتارم را به كردارم راست آر،و به من در خاندان و دارايى‏ام بركت ده.

منبع: مفاتیح الجنان