محمدابراهیم نامدار
09-12-2013, 11:39 PM
اگر بخواهیم از نظر اجتماعی علت بسیاری از مفاسد اجتماعی را بیان کنیم سوئ تربیت خانوادهها علت اصلی آن به شمار میآید اگر پدر و مادر خودشان وارسته و منزه و مقید به اصول مذهبی و اعتقادی باشند، و طبق آن به فرزندان خود توجه نمایند، و در تربیتشان تلاش کنند، کمک بسزایی به اصلاح جامعه بشری مینمایند.
http://www.qurangloss.ir/uploaded/2_01379227818.jpg
دین مقدس اسلام برای تربیت فرزندان توجه بسیار دارد. حضرت امام سجاد علیه السلام در مقام تربیت فرزند و مسئولیت سنگین الهی آن از پیشگاه خداوند استعانت میجوید و میفرماید: « بار الها! مرا در تربیت و تادیب و نیکی فرزندانم یاری فرما! »[1]
پوشش یا حجاب، یک عامل اصلی در جلوگیری از وقوع بسیاری از مفاسد در جامعه به شمار میآید و در این بین خانواده نقش مهمی را ایفا میکند. حجاب در دین مقدس اسلام یک دستور قرآنی، و قانونی الهی، و تکلیفی انسانی، و برنامهای اخلاقی است. زنان با حجاب، خود را از نگاه هرزه مردان و آلودگان به شهوت حیوانی و شیطانی حفظ میکنند. خداوند در بسیاری از آیات برای جلوگیری از فساد جنسی به تمام مسلمانان زن و مرد توصیه میکند که از نگاه شهوتانگیز بپرهیزند و دامنهای پاک خود را نیالایند، که این روش به مصالح آنان است. همان طور که گفتیم خانواده نخستین و مؤثرترین محیط آموزشی و تربیتی انسان به حساب میآید، پدر و مادر اولین معلمان فرزندان هستند. در کل خانواده هسته اصلی و اولیه جامعه بوده و حالات فكری و روانی انسان بیشتر در محیط خانواده شكل میگیرد. كودك از زمانی که چشم به این دنیا باز میکند درآغوش گرم پدر و مادر در یک خانواده به زندگی خود ادامه میدهد و ذهن خالی کودک آماده برای فیلمبرداری از محیط پیرامون خود است و هر چه را که در دوران کودکی در ذهن خود ضبط کند در بزرگسالی طبق آن شخصیت و رفتار خود را شکل میدهد. به خوبی روشن است که اگر در محیطی باشد که پدر و مادر حجب و حیا داشته باشند و مواظب رفتار و برخوردهای یکدیگر باشند و در لباس پوشیدن مراعات کنند و از همه مهمتر مادر که نقش اصلی را در تربیت فرزندان دارد در برخورد با محرم و نامحرم فرقی قائل شود و... کودک هم بر اساس رفتار والدین عمل خواهد کرد. از آنجا که مادر نقش تاثیر گذاری را روی شخصیت و طرز تفکر فرزندان به خصوص دختران را داراست و رفتار، کردار و پندار او مستقیما در فرایند رشد و تکوین شخصیتی و رفتار اجتماعی فرزندان نقش تعیین کننده دارد. در جوامع اسلامی زن جایگاه والایی در توسعه و ترویج فرهنگ اسلامی دارد. امام صادق علیه السلام می فرمایند: «خوش بخت كسی است كه مادرش دارای گوهر گران بهای عفت باشد»[2]
http://www.qurangloss.ir/uploaded/2_01379227818.jpg
دین مقدس اسلام برای تربیت فرزندان توجه بسیار دارد. حضرت امام سجاد علیه السلام در مقام تربیت فرزند و مسئولیت سنگین الهی آن از پیشگاه خداوند استعانت میجوید و میفرماید: « بار الها! مرا در تربیت و تادیب و نیکی فرزندانم یاری فرما! »[1]
پوشش یا حجاب، یک عامل اصلی در جلوگیری از وقوع بسیاری از مفاسد در جامعه به شمار میآید و در این بین خانواده نقش مهمی را ایفا میکند. حجاب در دین مقدس اسلام یک دستور قرآنی، و قانونی الهی، و تکلیفی انسانی، و برنامهای اخلاقی است. زنان با حجاب، خود را از نگاه هرزه مردان و آلودگان به شهوت حیوانی و شیطانی حفظ میکنند. خداوند در بسیاری از آیات برای جلوگیری از فساد جنسی به تمام مسلمانان زن و مرد توصیه میکند که از نگاه شهوتانگیز بپرهیزند و دامنهای پاک خود را نیالایند، که این روش به مصالح آنان است. همان طور که گفتیم خانواده نخستین و مؤثرترین محیط آموزشی و تربیتی انسان به حساب میآید، پدر و مادر اولین معلمان فرزندان هستند. در کل خانواده هسته اصلی و اولیه جامعه بوده و حالات فكری و روانی انسان بیشتر در محیط خانواده شكل میگیرد. كودك از زمانی که چشم به این دنیا باز میکند درآغوش گرم پدر و مادر در یک خانواده به زندگی خود ادامه میدهد و ذهن خالی کودک آماده برای فیلمبرداری از محیط پیرامون خود است و هر چه را که در دوران کودکی در ذهن خود ضبط کند در بزرگسالی طبق آن شخصیت و رفتار خود را شکل میدهد. به خوبی روشن است که اگر در محیطی باشد که پدر و مادر حجب و حیا داشته باشند و مواظب رفتار و برخوردهای یکدیگر باشند و در لباس پوشیدن مراعات کنند و از همه مهمتر مادر که نقش اصلی را در تربیت فرزندان دارد در برخورد با محرم و نامحرم فرقی قائل شود و... کودک هم بر اساس رفتار والدین عمل خواهد کرد. از آنجا که مادر نقش تاثیر گذاری را روی شخصیت و طرز تفکر فرزندان به خصوص دختران را داراست و رفتار، کردار و پندار او مستقیما در فرایند رشد و تکوین شخصیتی و رفتار اجتماعی فرزندان نقش تعیین کننده دارد. در جوامع اسلامی زن جایگاه والایی در توسعه و ترویج فرهنگ اسلامی دارد. امام صادق علیه السلام می فرمایند: «خوش بخت كسی است كه مادرش دارای گوهر گران بهای عفت باشد»[2]