ياران امام حسين ع

[محمدابراهیم نامدار]

ياران امام ع از برگزيده ترين افرادي بودند كه خانواده و دوستان خود را رها ساختند و در ركاب امام ع جانبازي و فداكاري كردند و چون قهرماناني شجاع به جهاد پرداختند، و براي شركت در ميدان كارزار، گوي سبقت را از يكديگر ربودند.آنان خطاب به پيشواي خود گفتند: ما به ياري تو آمده ايم، تا جان خود را فدا كنيم و سعي و تلاش ما اين است كه در راه حفظ جان تو بكوشيم و از شر دشمن تو را در امان داريم.
نه تنها آنان مرگ را به چيزي نمي گرفتند، بلكه از اين درجه و مقامي كه در پرتو ياري امام ع نصيب آنان گشت علائم شادي و سرور در چهره آنها نمايان مي شد.
آنگاه كه امام ع به آنان گفت: شما آزاد هستيد و مي توانيد مرا ترك كنيد و از ميدان نبرد دور شويد.آنان از اين امر خودداري و به خدا سوگند ياد كردند و گفتند: ما هرگز تو را رها نمي سازيم و اين سرزمين را ترك نمي كنيم.آيا درست است كه ما شما را تنها گذاريم در حالي كه دشمن تو را در محاصره قرار داده است.ما در ايفاي حق و ياري تو به درگاه خداوندي چه عذري خواهيم داشت؟
بدين ترتيب ياران امام حسين ع در راه پيشواي خود از هرگونه فداكاري و جانبازي دريغ نكردند.آنان هرگز به خود اجازه ندادند در حالي كه زنده هستند كمترين آسيبي به آن حضرت برسد، و تاب جدايي از او را نداشتند و يكپارچه خود را سپر بلا ساختند و تا آنجا هدف تير و نيزه قرار گرفتند، تا جان خود را فدا كردند.
در روز عاشورا آنچنان با شجاعت و دليري به نبرد پرداختند كه تاريخ هرگز تا كنون به خاطر ندارد.و در حالي كه تعداد سواران آنان از سي و دو نفر بيشتر نمي شد به لشگر بي شمار دشمن تاختند و قهرمانانه جنگيدند.

http://www.askdin.com/thread15445.html