امیرحسین
12-01-2010, 04:31 PM
سلام
کلید قرابت افراد از دیدگاه رهبر معظم انقلاب
رهبر معظم انقلاب مطابق برنامه همیشگی قبل از شروع درس خارج فقه خود در جلسه روز دوشنبه 8 آذر 89 به بیان حدیثی از امام حسن مجتبی (ع) پرداختند که نقش پیوند محبت و اهمیت آن را در جامعه اسلامی بیان می‌کند.
متن حدیث به همراه بخشی از توضیحات معظم له به شرح ذیل است:
فی الکافی عن حسن بن علی علیه السلام: القَریبُ مَنْ قَرَّبْتَهُ المَوَدَّة و إنْ بَعُدَ نَسَبه
شخص نزدیک به شما این کسی است که محبت به شما نزدیکش کرده ولو به حسب ظاهر نسبتش دور باشد:
ای بسا هندو و ترک هم زبان ای بسا دو ترک چون بیگانگان
پس زبان همدلی خود دیگر است همدلی از هم زبانی بهتر است (1)
گاهی کسی قرابت نسَبی دارد اما پیوند محبت نیست، این نزدیک نیست دور است و گاهی کسی از نظر قرابت دور است (یا قرابت ندارد) اما محبت بینشان است، این نزدیک است. این نقش پیوند محبت و اهمیت آن را در جامعه اسلامی بیان می‌کند.
والبَعیدُ مَن باعَدْتُهُ المَوَدّة وإن قَرُبَ نَسَبَه
نکته مقابلش هم این است که دور (غریبه) کسی است که در محبّت دور باشد و اگر چه نسب او نزدیک باشد.
حالا حضرت مثال می زنند: لا شئَ أقرََبُ مِن یَدٍ إلى جَسَد، و إنّ الیَدَ تَفَل فَتقطع وتُحسم.
از شما نزدیک‌تر، به شما نزدیک‌تر چه کسی است جز دست شما؟ این ارتباط جسمانی شبیه ارتباط نسَبی است. اما دست شما اگر خیانت کند قطعش می‌کنند، از شما جدا می‌شود برای خیانت؛ "حسم" یعنی به کلی بستن، داغ کردن محل زخم، که آنوقت دیگر قابل برگشت نیست. یک عامل معنوی مثل خیانت باعث جدایی‌اش شد. پس بنابراین آن چیزی که باعث دوستی و جدایی است عامل معنوی است.
البته مودت را هم در نظر داشته باشید و به آن اضافه کنید این حدیث معروف را که "الحُبُّ لله و البُغْضُ لله" که یعنی محبت و مودت و بغض ما باید برای خدا باشد.
1- داستان هدهد و سلیمان از مولانا:
همزبانی، خویشی و پیوندی است -- مرد با نامحرمان چون بندی است
ای بسا هندو و ترک هم زبان -- ای بسا دو ترک چون بیگانگان
پس زبان محرمی خود دیگر است -- همدلی از هم زبانی بهتر است
غیر نطق و غیر ایما و سجل -- صد هزاران ترجمان خیزد ز دل
یا حق !
کلید قرابت افراد از دیدگاه رهبر معظم انقلاب
رهبر معظم انقلاب مطابق برنامه همیشگی قبل از شروع درس خارج فقه خود در جلسه روز دوشنبه 8 آذر 89 به بیان حدیثی از امام حسن مجتبی (ع) پرداختند که نقش پیوند محبت و اهمیت آن را در جامعه اسلامی بیان می‌کند.
متن حدیث به همراه بخشی از توضیحات معظم له به شرح ذیل است:
فی الکافی عن حسن بن علی علیه السلام: القَریبُ مَنْ قَرَّبْتَهُ المَوَدَّة و إنْ بَعُدَ نَسَبه
شخص نزدیک به شما این کسی است که محبت به شما نزدیکش کرده ولو به حسب ظاهر نسبتش دور باشد:
ای بسا هندو و ترک هم زبان ای بسا دو ترک چون بیگانگان
پس زبان همدلی خود دیگر است همدلی از هم زبانی بهتر است (1)
گاهی کسی قرابت نسَبی دارد اما پیوند محبت نیست، این نزدیک نیست دور است و گاهی کسی از نظر قرابت دور است (یا قرابت ندارد) اما محبت بینشان است، این نزدیک است. این نقش پیوند محبت و اهمیت آن را در جامعه اسلامی بیان می‌کند.
والبَعیدُ مَن باعَدْتُهُ المَوَدّة وإن قَرُبَ نَسَبَه
نکته مقابلش هم این است که دور (غریبه) کسی است که در محبّت دور باشد و اگر چه نسب او نزدیک باشد.
حالا حضرت مثال می زنند: لا شئَ أقرََبُ مِن یَدٍ إلى جَسَد، و إنّ الیَدَ تَفَل فَتقطع وتُحسم.
از شما نزدیک‌تر، به شما نزدیک‌تر چه کسی است جز دست شما؟ این ارتباط جسمانی شبیه ارتباط نسَبی است. اما دست شما اگر خیانت کند قطعش می‌کنند، از شما جدا می‌شود برای خیانت؛ "حسم" یعنی به کلی بستن، داغ کردن محل زخم، که آنوقت دیگر قابل برگشت نیست. یک عامل معنوی مثل خیانت باعث جدایی‌اش شد. پس بنابراین آن چیزی که باعث دوستی و جدایی است عامل معنوی است.
البته مودت را هم در نظر داشته باشید و به آن اضافه کنید این حدیث معروف را که "الحُبُّ لله و البُغْضُ لله" که یعنی محبت و مودت و بغض ما باید برای خدا باشد.
1- داستان هدهد و سلیمان از مولانا:
همزبانی، خویشی و پیوندی است -- مرد با نامحرمان چون بندی است
ای بسا هندو و ترک هم زبان -- ای بسا دو ترک چون بیگانگان
پس زبان محرمی خود دیگر است -- همدلی از هم زبانی بهتر است
غیر نطق و غیر ایما و سجل -- صد هزاران ترجمان خیزد ز دل
یا حق !