امیرحسین
06-28-2011, 04:33 PM
امام كاظم(ع) و مبارزه با افكار الحادي
در بيست و پنجم ماه رجب سال 183 هجري شمسي در زندان هارون‌الرشيد بزرگ‌مردي جرعه شهادت را نوشيد كه از سلسله راستين امامت و هدايت بود كه تاريخ كمتر كسي را با چنين وپژگي‌هاي شخصيتي سراغ دارد، او كه با رشادتي بي‌نظير، به استبداد زمانه‌اش «نه» گفت، چرا كه از سلاله پاك حسين(ع) بود و زير بار ظلم و جور نمي‌رفت و «هيهات منا الذلة» را به تمام معنا اجرا كرد.
http://rasekhoon.net/_WebsiteData/Article/ArticleImages/1/1388/farvardin/01/140316.jpg
امام كاظم عليه‌السلام براي جلوگيري از نفوذ افكار الحادي در اسلام مبين و پاسخگويي به نيازهاي فكري و اعتقادي پيروان خود، محور فعاليت‌هاي خويش را بر كارهاي فرهنگي متمركز كرد.
به گزارش فارس، در بيست و پنجم ماه رجب سال 183 هجري شمسي در زندان هارون‌الرشيد بزرگ‌مردي جرعه شهادت را نوشيد كه از سلسله راستين امامت و هدايت بود كه تاريخ كمتر كسي را با چنين وپژگي‌هاي شخصيتي سراغ دارد، او كه با رشادتي بي‌نظير، به استبداد زمانه‌اش «نه» گفت، چرا كه از سلاله پاك حسين(ع) بود و زير بار ظلم و جور نمي‌رفت و «هيهات منا الذلة» را به تمام معنا اجرا كرد.
نفوذ معنوي، فضيلت بي‌كران، شخصيت ممتاز و تقواي شگفت از صفات ويژه «موسي‌بن جعفر» بود كه موجبات تحقير شخصيت پوشالي آنها را فراهم مي‌كرد، عباسيان بد صفت كه نمي‌توانستند، وجود مبارك باب‌الحوائج را كه يكي از نمونه‌هاي با ارزش جانبازي و ايثار در راه پيشرفت آرمان‌هاي والاي اسلامي بود، برتابند، اين سوره مهر و صبر را به شهادت رساندند.
در بيست و پنجم ماه رجب سال 183 هجري شمسي در زندان هارون‌الرشيد بزرگ‌مردي جرعه شهادت را نوشيد كه از سلسله راستين امامت و هدايت بود كه تاريخ كمتر كسي را با چنين وپژگي‌هاي شخصيتي سراغ دارد، او كه با رشادتي بي‌نظير، به استبداد زمانه‌اش «نه» گفت، چرا كه از سلاله پاك حسين(ع) بود و زير بار ظلم و جور نمي‌رفت و «هيهات منا الذلة» را به تمام معنا اجرا كرد.
http://rasekhoon.net/_WebsiteData/Article/ArticleImages/1/1388/farvardin/01/140316.jpg
امام كاظم عليه‌السلام براي جلوگيري از نفوذ افكار الحادي در اسلام مبين و پاسخگويي به نيازهاي فكري و اعتقادي پيروان خود، محور فعاليت‌هاي خويش را بر كارهاي فرهنگي متمركز كرد.
به گزارش فارس، در بيست و پنجم ماه رجب سال 183 هجري شمسي در زندان هارون‌الرشيد بزرگ‌مردي جرعه شهادت را نوشيد كه از سلسله راستين امامت و هدايت بود كه تاريخ كمتر كسي را با چنين وپژگي‌هاي شخصيتي سراغ دارد، او كه با رشادتي بي‌نظير، به استبداد زمانه‌اش «نه» گفت، چرا كه از سلاله پاك حسين(ع) بود و زير بار ظلم و جور نمي‌رفت و «هيهات منا الذلة» را به تمام معنا اجرا كرد.
نفوذ معنوي، فضيلت بي‌كران، شخصيت ممتاز و تقواي شگفت از صفات ويژه «موسي‌بن جعفر» بود كه موجبات تحقير شخصيت پوشالي آنها را فراهم مي‌كرد، عباسيان بد صفت كه نمي‌توانستند، وجود مبارك باب‌الحوائج را كه يكي از نمونه‌هاي با ارزش جانبازي و ايثار در راه پيشرفت آرمان‌هاي والاي اسلامي بود، برتابند، اين سوره مهر و صبر را به شهادت رساندند.