غریبه
04-29-2013, 05:15 PM
اليَأسُ
الكتاب :
وَ لَئِنْ أَذَقْنَا الإِنْسَانَ مِنَّا رَحْمَةً ثُمَّ نَزَعْنَاهَا مِنْهُ إِنَّهُ لَيَؤوسٌ كَفُورٌ * وَ لَئِنْ أَذَقْنَاهُ نَعْمَاءَ بَعْدَ ضَرَّاءَ مَسَّتْهُ لَيَقُولَنَّ ذَهَبَ السَّيِّئَاتُ عَنِّي إِنَّهُ لَفَرِحٌ فَخُورٌ * إِلاَّ الَّذِينَ صَبَرُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحَاتِ أُولئِكَ لَهُمْ مَغْفِرَةٌ وَ أَجْرٌ كَبِيرٌ» . ۱
(انظر) الإسراء ۸۳ ، الروم ۳۶.
الحديث :
۲۲۸۲۵.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :لا َ يأسْ مِن الزَّمانِ إذا مَنَعَ ، و لا تَثِقْ بهِ إذا أعطى ، و كُن مِنهُ على أعظَمِ الحَذَرِ . ۲
۲۲۸۲۶.عنه عليه السلام :أعظَمُ البَلاءِ انقِطاعُ الرَّجاءِ . ۳
۲۲۸۲۷.عنه عليه السلام :قَتَلَ القُنوطُ صاحِبَهُ . ۴
۲۲۸۲۸.عنه عليه السلام :كُلُّ قانِطٍ آيِسٌ . ۵
نوميدى
قرآن:
«و اگر از جانب خود رحمتى به انسان بچشانيم، سپس آن را از وى سلب كنيم، قطعاً نوميد و ناسپاس خواهد بود . و اگر ـ پس از محنتى كه به او رسيده ـ نعمتى به او بچشانيم حتماً خواهد گفت: گرفتارى ها از من دور شد. بى گمان او شادمان و فخر فروش است، مگر كسانى كه شكيبايى ورزيده و كارهاى شايسته كرده اند [كه ]براى آنان آمرزش و پاداشى بزرگ خواهد بود».
حديث :
۲۲۸۲۵.امام على عليه السلام :از زمانه، هرگاه دريغ كرد، نوميد مشو و هرگاه دهِش كرد، به آن اعتماد مكن و از آن سخت برحذر باش.
۲۲۸۲۶.امام على عليه السلام :بزرگترين بلا، نوميدى است.
۲۲۸۲۷.امام على عليه السلام :نوميدى، صاحب خود را مى كُشد.
۲۲۸۲۸.امام على عليه السلام :هر نوميدى ناكام است.
الكتاب :
وَ لَئِنْ أَذَقْنَا الإِنْسَانَ مِنَّا رَحْمَةً ثُمَّ نَزَعْنَاهَا مِنْهُ إِنَّهُ لَيَؤوسٌ كَفُورٌ * وَ لَئِنْ أَذَقْنَاهُ نَعْمَاءَ بَعْدَ ضَرَّاءَ مَسَّتْهُ لَيَقُولَنَّ ذَهَبَ السَّيِّئَاتُ عَنِّي إِنَّهُ لَفَرِحٌ فَخُورٌ * إِلاَّ الَّذِينَ صَبَرُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحَاتِ أُولئِكَ لَهُمْ مَغْفِرَةٌ وَ أَجْرٌ كَبِيرٌ» . ۱
(انظر) الإسراء ۸۳ ، الروم ۳۶.
الحديث :
۲۲۸۲۵.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :لا َ يأسْ مِن الزَّمانِ إذا مَنَعَ ، و لا تَثِقْ بهِ إذا أعطى ، و كُن مِنهُ على أعظَمِ الحَذَرِ . ۲
۲۲۸۲۶.عنه عليه السلام :أعظَمُ البَلاءِ انقِطاعُ الرَّجاءِ . ۳
۲۲۸۲۷.عنه عليه السلام :قَتَلَ القُنوطُ صاحِبَهُ . ۴
۲۲۸۲۸.عنه عليه السلام :كُلُّ قانِطٍ آيِسٌ . ۵
نوميدى
قرآن:
«و اگر از جانب خود رحمتى به انسان بچشانيم، سپس آن را از وى سلب كنيم، قطعاً نوميد و ناسپاس خواهد بود . و اگر ـ پس از محنتى كه به او رسيده ـ نعمتى به او بچشانيم حتماً خواهد گفت: گرفتارى ها از من دور شد. بى گمان او شادمان و فخر فروش است، مگر كسانى كه شكيبايى ورزيده و كارهاى شايسته كرده اند [كه ]براى آنان آمرزش و پاداشى بزرگ خواهد بود».
حديث :
۲۲۸۲۵.امام على عليه السلام :از زمانه، هرگاه دريغ كرد، نوميد مشو و هرگاه دهِش كرد، به آن اعتماد مكن و از آن سخت برحذر باش.
۲۲۸۲۶.امام على عليه السلام :بزرگترين بلا، نوميدى است.
۲۲۸۲۷.امام على عليه السلام :نوميدى، صاحب خود را مى كُشد.
۲۲۸۲۸.امام على عليه السلام :هر نوميدى ناكام است.