امیرحسین
10-31-2012, 09:05 AM
احترام امام هادی النقی علیه السلام به علماء و دانشمندان
امام هادي(ع) در بزرگداشت دانشمندان و اندیشمندان مي کوشید و به آن ها توجّهي خاصّ داشت و آنان را بر دیگر مردم برتر مي شمرد؛ زیرا آنان سرچشمه نور و آگاهي در زمین هستند. از کساني که مورد تجلیل امام قرار گرفت فقیهي بود که با یکي از نواصب و مبغضین اهل بیت به مناظره پرداخته و او را مغلوب ساخته بود، آن فقیه پس از چندي به زیارت امام آمد، حضرت که از مناظره او با ناصبي خبردار بود از دیدن وي شادمان شده او را در صدر مجلس نشاند و به گرمي با وي به گفتگو پرداخت. مجلس مملوّ از علویّان و عبّاسیان بود.
http://www.qurangloss.ir/uploaded/2_01351665792.jpg
بني هاشم حاضر در آنجا از این توجّه خاصّ امام رنجیده شدند و امام را مخاطب ساخته گفتند: «چگونه او را بر سادات و بزرگان بني هاشم مقدّم مي داري؟...» حضرت در پاسخ فرمود: از کساني نباشید که خداوند متعال درباره شان فرمود: «الم تر الي الذین أوتوا نصیبا من الکتاب یدعون الي کتاب اللّه لیحکم بینهم ثم یتولي فریق منهم و هم معرضون»(1) آیا ندیدي کساني را که بهره اي از کتاب آسماني به آن ها داده شده بود، فراخوانده شدند تا کتاب خدا داور آنان باشد، ولي گروهي اعراض کرده روي گرداندند. آیا کتاب خداوند متعال را به عنوان داور و حکم قبول دارید؟... همگي گفتند: «آري، یا بن رسول اللّه».
امام روش خود را به استناد آیات قرآن چنین مدلّل ساخت: آیا خداوند نمي گوید: «یا أیها الذین آمنوا اذا قیل لکم تفسحوا في المجالس فافسحوا یفسح اللّه لکم... و الذین أوتوا العلم درجات...» (2) اي کساني که ایمان آورده اید! هنگامي که در مجالسي به شما گفته مي شود جاي باز کنید شما نیز جاي باز کنید تا خداوند براي شما گشایش دهد... تا آن جا که مي گوید: و دانشمندان را درجاتي بالاتر مي دهد». خداوند متعال همان طور که مؤمن را بر غیر مؤمن مقدّم مي دارد، مؤمن عالم را بر مؤمن غیر عالم برتري داده است.
امام هادي(ع) در بزرگداشت دانشمندان و اندیشمندان مي کوشید و به آن ها توجّهي خاصّ داشت و آنان را بر دیگر مردم برتر مي شمرد؛ زیرا آنان سرچشمه نور و آگاهي در زمین هستند. از کساني که مورد تجلیل امام قرار گرفت فقیهي بود که با یکي از نواصب و مبغضین اهل بیت به مناظره پرداخته و او را مغلوب ساخته بود، آن فقیه پس از چندي به زیارت امام آمد، حضرت که از مناظره او با ناصبي خبردار بود از دیدن وي شادمان شده او را در صدر مجلس نشاند و به گرمي با وي به گفتگو پرداخت. مجلس مملوّ از علویّان و عبّاسیان بود.
http://www.qurangloss.ir/uploaded/2_01351665792.jpg
بني هاشم حاضر در آنجا از این توجّه خاصّ امام رنجیده شدند و امام را مخاطب ساخته گفتند: «چگونه او را بر سادات و بزرگان بني هاشم مقدّم مي داري؟...» حضرت در پاسخ فرمود: از کساني نباشید که خداوند متعال درباره شان فرمود: «الم تر الي الذین أوتوا نصیبا من الکتاب یدعون الي کتاب اللّه لیحکم بینهم ثم یتولي فریق منهم و هم معرضون»(1) آیا ندیدي کساني را که بهره اي از کتاب آسماني به آن ها داده شده بود، فراخوانده شدند تا کتاب خدا داور آنان باشد، ولي گروهي اعراض کرده روي گرداندند. آیا کتاب خداوند متعال را به عنوان داور و حکم قبول دارید؟... همگي گفتند: «آري، یا بن رسول اللّه».
امام روش خود را به استناد آیات قرآن چنین مدلّل ساخت: آیا خداوند نمي گوید: «یا أیها الذین آمنوا اذا قیل لکم تفسحوا في المجالس فافسحوا یفسح اللّه لکم... و الذین أوتوا العلم درجات...» (2) اي کساني که ایمان آورده اید! هنگامي که در مجالسي به شما گفته مي شود جاي باز کنید شما نیز جاي باز کنید تا خداوند براي شما گشایش دهد... تا آن جا که مي گوید: و دانشمندان را درجاتي بالاتر مي دهد». خداوند متعال همان طور که مؤمن را بر غیر مؤمن مقدّم مي دارد، مؤمن عالم را بر مؤمن غیر عالم برتري داده است.