ریحانة النبی
06-06-2011, 01:12 PM
به نام خدا
بشر در چندين قرن اخير، براي آسايش تن، هر چه فرمول اقتصادي و سياسي و هر چه امكانات علمي و تكنيكي در اختيار داشته، به استخدام در آورده است تا شايد بتواند آسايش اين جهاني انسان را بدو باز گرداند.
حال آن كه او، پس از اين همه تلاش، هيچ گونه آرامشي در خود نمييابد. جهان را تنگ و تاريك و سرد ميبيند و در آن احساس حقارت و پوچي ميكند و اين حالت به اعتقاد منتقدان درون اين نظام (انسان محوري و انسانمداري)، جز به نابودي انسان نميانجامد.
اما در مدينه فاضله اسلامي، تنها سخن از آسايش تن و وفور ثروت و رفاه مادي نيست؛ بلكه در تصوير مهندسان اين مدينه فاضله، انسان موجودي است داراي ابعاد مختلف كه تكامل و رشد او در گرو رشد متوازن تمامي آن ابعاد است.
مدينه فاضله و بهشت زميني موعود، تحقق نمييابد؛ مگر آن كه بارقهاي از آسمان در آن حلول كند.
تربيت و پرورش روح انسانها و توجه به اخلاق و فضايل معنوي - كه از اساسي ترين برنامه هاي ظهور است - در همين راستا معنا مييابد.
مدينه فاضله در عين اين كه شهر عدالت است، شهر رفاه، امنيت، تربيت، سجايا و فضايل انساني نيز هست. در آن محيط، انسانهاي صالح تربيت مييابند تا جامعه هاي آرماني و صالح بنا نهند.
انسانها علاوه بر دستيابي به غناي مالي، از غناي قلبي و روحي نيز بهرهمند خواهند شد و در كنار اتمام نعمت و وفور ثروت، به اِكمال اخلاق و فضيلتهاي انساني نيز راه خواهند يافت.
كينه هاي اخلاقي از قلبها ريشه كن ميگردد.
دروغ، تزوير و نامردمي، در روابط اجتماعي، جاي خود را به يك رويي و يك رنگي ميبخشد.
در واقع، در چنين بستري رفاه و عدالت و امنيت نيز معنا پيدا ميكند و حقيقت خويش را باز مييابد.
جز با اين نگرش همه جانبه به انسان و در كنار هم چيدن اجزاي حقيقي او نميتوان به تعبير رؤياي هميشگي انسان در تأسيس مدينه فاضله انساني دست يافت.
ياعلي.:gol:
بشر در چندين قرن اخير، براي آسايش تن، هر چه فرمول اقتصادي و سياسي و هر چه امكانات علمي و تكنيكي در اختيار داشته، به استخدام در آورده است تا شايد بتواند آسايش اين جهاني انسان را بدو باز گرداند.
حال آن كه او، پس از اين همه تلاش، هيچ گونه آرامشي در خود نمييابد. جهان را تنگ و تاريك و سرد ميبيند و در آن احساس حقارت و پوچي ميكند و اين حالت به اعتقاد منتقدان درون اين نظام (انسان محوري و انسانمداري)، جز به نابودي انسان نميانجامد.
اما در مدينه فاضله اسلامي، تنها سخن از آسايش تن و وفور ثروت و رفاه مادي نيست؛ بلكه در تصوير مهندسان اين مدينه فاضله، انسان موجودي است داراي ابعاد مختلف كه تكامل و رشد او در گرو رشد متوازن تمامي آن ابعاد است.
مدينه فاضله و بهشت زميني موعود، تحقق نمييابد؛ مگر آن كه بارقهاي از آسمان در آن حلول كند.
تربيت و پرورش روح انسانها و توجه به اخلاق و فضايل معنوي - كه از اساسي ترين برنامه هاي ظهور است - در همين راستا معنا مييابد.
مدينه فاضله در عين اين كه شهر عدالت است، شهر رفاه، امنيت، تربيت، سجايا و فضايل انساني نيز هست. در آن محيط، انسانهاي صالح تربيت مييابند تا جامعه هاي آرماني و صالح بنا نهند.
انسانها علاوه بر دستيابي به غناي مالي، از غناي قلبي و روحي نيز بهرهمند خواهند شد و در كنار اتمام نعمت و وفور ثروت، به اِكمال اخلاق و فضيلتهاي انساني نيز راه خواهند يافت.
كينه هاي اخلاقي از قلبها ريشه كن ميگردد.
دروغ، تزوير و نامردمي، در روابط اجتماعي، جاي خود را به يك رويي و يك رنگي ميبخشد.
در واقع، در چنين بستري رفاه و عدالت و امنيت نيز معنا پيدا ميكند و حقيقت خويش را باز مييابد.
جز با اين نگرش همه جانبه به انسان و در كنار هم چيدن اجزاي حقيقي او نميتوان به تعبير رؤياي هميشگي انسان در تأسيس مدينه فاضله انساني دست يافت.
ياعلي.:gol: