چرا مردم در گذشته نورانی‌تر بودند؟

[طاهره وحیدیان]

شرح دعای روز چهارم ماه رمضان از زبان آیت‌الله مجتهدی







علی(علیه السلام) فرمود: فتح قلعه خیبر به قوه روحانی بود که متفاوت از قوه جسمانی است. قوه ولایت و قوه روحانی و قوه ولایتی با قوه بدن فرق دارد و من قوه بدن ندارم.




مرحوم آیت‌الله احمد مجتهدی تهرانی، شرح کوتاهی بر دعاهای روزانه ماه مبارک رمضان دارد


دعای روز چهارم ماه مبارک رمضان

«اللهمّ قوّنی فیهِ على إقامَةِ أمْرِکَ واذِقْنی فیهِ حَلاوَةَ ذِکْرِکَ وأوْزِعْنی فیهِ لأداءِ شُکْرَکَ بِکَرَمِکَ واحْفَظنی فیهِ بِحِفظْکَ وسِتْرِکَ یـا أبْصَرَ النّاظرین»

خدایا نیرومندم نما در آن روز به‌ پا داشتن دستور فرمانت و بچشان در آن شیرینى یادت را و مهیا کن مرا در آن‌ روز براى انجام سپاسگزاریت به کـرم خودت نگهدار مرا در این روز به نگاه‌داریت و پرده‌پوشى خودت اى بیناترین بینایان.

شرح فرازهای دعا
آیت‌الله مجتهدی در شرح «اللهمّ قوّنی فیهِ على إقامَةِ أمْرِکَ» می‌گوید: خدایا به من قوه بده تا در ماه رمضان بتوانم به ‌خوبی عبادت و امر تو را اطاعت کنم، عبادت قوه می‌خواهد و قوه عبادت غیر از قوه جسمانی است.

وی در ادامه می‌افزاید: امام علی (علیه السلام) نمی‌توانست نان خشک را بشکند؛ اما قلعه خیبر را فتح کرد، پرسیدند که یا علی (علیه السلام) تو شجاعی و قلعه خیبر را فتح کردی، چگونه است که نمی‌توانی نان خشک را بشکنی؟ و در پاسخ فرمود: «فتح قلعه خیبر به قوه روحانی بود که متفاوت از قوه جسمانی است. قوه ولایت و قوه روحانی و قوه ولایتی با قوه بدن فرق دارد و من قوه بدن ندارم».

ممکن است شخصی 60 سال سن داشته باشد؛ اما قوه عبادتش از جوانان بیشتر باشد.

آیت‌الله مجتهدی تهرانی در ادامه اظهار می‌کند: باید دعا کنیم که در ماه رمضان خدا به ما قوه عبادت عطا کند، در دعای کمیل هم آمده که خدایا قوه بده به من با جوارحم در خدمت تو باشیم.

[طاهره وحیدیان]

برکت زندگی در پرتو عبادت است


وی بی‌توجهی به عبادت را باعث بی‌برکتی زندگی عنوان می‌کند و می‌گوید: در این دعا می‌خوانیم «واذِقْنی فیهِ حَلاوَةَ ذِکْرِکَ» یعنی خدایا شیرینی عبادت را به ذائقه ما بچشان تا قرائت دعاهای افتتاح و کمیل و توسل و روزه و نماز به ما مزه کند.

این استاد بزرگ اخلاق خطاب به طلبه‌های علوم دینی ادامه می‌دهد: روایت قدسی داریم که اگر عالمی و طلبه‌ای به علمش عمل نکند، کمتر عذابی که می‌کنم، این است که شیرینی مناجاتم را از دل و قلبش می‌برم.

آیت‌الله مجتهدی تهرانی درباره ذکر «وأوْزِعْنی فیهِ لأداءِ شُکْرَکَ بِکَرَمِکَ» می‌گوید: خدایا به کرمت کاری کن که من ادای شکرت را بکنم، شکر خدا، تنها گفتن الهی شکر نیست، اگر من از نعمت‌های خدا به ‌جا استفاده کنم، خدا را شکر کرده‌ام، اگر چشمم نامحرم را نبیند و گوشم آواز حرام نشود، نعمت چشم و گوش را به‌ جا آورده‌ام.

ایمان هم «بو» دارد!

وی همچنین درباره «واحْفَظنی فیهِ بِحِفظْکَ وسِتْرِکَ» می‌گوید: خدایا در این ماه رمضان من را از انجام گناه حفظ کن، مردم این را می‌خوانند، اما معنی‌اش را نمی‌دانند، باید این دعا برای مردم معنا شوند. وی می‌گوید: روایت است که اگر گناه بو داشت، دو نفر پیش هم نمی‌نشستند و اگر مردم از عیب هم با خبر بودند، کسی مرده‌ای را دفن نمی‌کرد.

آیت‌الله مجتهدی تهرانی در ادامه می‌گوید: ایمان هم «بو» دارد. پیامبر اسلام (صلی الله علیه وآله) وارد خانه شد و گفت: «من بوی اویس را می‌شنوم»، اویس چون مادرش اجازه نداده بود، منتظر نماند تا پیامبر(صلی الله علیه وآله) به مدینه باز گردد؛ اما بوی خوشش در منزل پیامبر مانده بود.

رابطه نماز شب و زیبایی

آیت‌الله مجتهدی تهرانی در ادامه می‌گوید: قدیم همه مردم زیبا بودند، چون همه اهل نماز شب بودند و چهره‌ای نورانی داشتند، اما الآن چون نماز شب نمی‌خوانند، چهره‌ها به ‌زیبایی گذشته نیست.

این استاد اخلاق در پایان سخنان خود درباره «یـا أبْصَرَ النّاظرین» می‌گوید: ای خدا که از همه کسانی‌ که نظر می‌کنند، تو بصیرتر و بیناتری، ای خدایی که تو بینا به همه اعمال ما هستی، به ما توفیق بده که در ماه رمضان گناه نکنیم، به حفظ و ستر خودت.