طاهره وحیدیان
07-27-2012, 01:32 PM
من ندیدم كه سگى پیش سگى سر خم كرد
آدم از بى بصرى بندگى آدم كرد ... گوهرى داشت ولى نذر قباد و جم كرد
یعنى از خوى غلامى زسگان پستتر است ... من ندیدم كه سگى پیش سگى سر خم كرد
خداوند در قرآن مى فرماید:
اى انسان ها! آیا از شما پیمان نگرفتم كه از شیطان اطاعت نكنید كه او براى شما دشمنى آشكار است و این كه تنها مرا پرستش كنید كه این صراط مستقیم است«1»
وظیفه ى ما در هر شرایطى بندگى خدا است همان گونه كه رسول گرامی اسلام می فرماید:
كسى كه همه تلاش و همتش بندگى و اطاعت از خدا باشد، خداوند خواسته هاى دنیا و آخرتش را برآورده مى كند.«2»
اما بندگی بعضی ها موسمی می باشد و در بندگی خدا ثابت قدم نیستند همان گونه كه خداوند می فرماید:
بعضى از مردم خدا را تنها با زبان مى پرستند و ایمان قلبیشان بسیار ضعیف است همین كه دنیا به آن ها رو كند و نفع و خیرى به آنان برسد، حالت اطمینان پیدا مى كنند اما اگر مصیبتى براى امتحان به آن ها برسد، دگرگون مى شوند و به كفر رومى آورند! به این ترتیب هم دنیا را از دست داده اند، و هم آخرت را و این همان خسران و زیان آشكار است «3»
كسانی كه در اطاعت از خدا ثابت قدم نیستند از این نكته غافل هستند كه خداوند انسان ها را برای اطاعت و بندگی آفریده است همان گونه كه از امام حسین علیه السلام روایت شده است كه حضرت فرمودند:
خداوند مردم را نیافرید مگر براى معرفت و شناختن و چون او را شناختند، او را عبادت مى كنند و هر كه او را عبادت كند، از بندگى غیر او بىنیاز مى شود.«4»
اگر انسان كمى فكر كند كه چند روز بندگى خدا در دنیا، رفاه و آسایش و كامیابى در قیامت را به دنبال دارد ولی با این حال حاضر شود همه این لذّت هاى ابدى را به خاطر دنیاى فانى از دست بدهد، كمال بى عقلى است و این است معناى خسارت واقعى كه خداوند مى فرماید:
اى پیامبر! به مردم بگو: زیانكاران واقعى كسانى هستند كه خودشان را باختند.«5»
اطاعت از دستورات پیامبر و امامان بعد ازایشان است كه انسان را در مسیر اطاعت الهی قرار می دهد همان گونه كه حضرت علی علیه السلام می فرماید:
حضرت محمّد صلى الله علیه و آله آمد تا مردم را از بندگى بتها به بندگى خدا و از اطاعت خلق به اطاعت خالق هدایت كند.«6»
پی نوشت:
1: أَلَمْ أَعْهَدْ إِلَیْكُمْ یا بَنِی آدَمَ أَنْ لا تَعْبُدُوا الشَّیْطانَ إِنَّهُ لَكُمْ عَدُوٌّ مُبِینٌ وَ أَنِ اعْبُدُونِی هذا صِراطٌ مُسْتَقِیمٌ«یس آیه 60 و 61»
2:من أصبح و همومه هم واحد، كفاه الله هموم الدنیا و الآخرة «تفسیر روح البیان»
3:فَإِنْ أَصابَهُ خَیْرٌ اطْمَأَنَّ بِهِ وَ إِنْ أَصابَتْهُ فِتْنَةٌ انْقَلَبَ عَلى وَجْهِهِ خَسِرَ الدُّنْیا وَ الْآخِرَةَ ذلِكَ هُوَ الْخُسْرانُ الْمُبِینُ «حج آیه 11»
4:َ خَرَجَ الْحُسَیْنُ بْنُ عَلِیٍّ ع عَلَى أَصْحَابِهِ فَقَالَ أَیُّهَا النَّاسُ إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ ذِكْرُهُ مَا خَلَقَ الْعِبَادَ إِلَّا لِیَعْرِفُوهُ فَإِذَا عَرَفُوهُ عَبَدُوهُ فَإِذَا عَبَدُوهُ اسْتَغْنَوْا بِعِبَادَتِهِ عَنْ عِبَادَةِ مَا سِوَاهُ فَقَالَ لَهُ رَجُلٌ یَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ بِأَبِی أَنْتَ وَ أُمِّی فَمَا مَعْرِفَةُ اللَّهِ قَالَ مَعْرِفَةُ أَهْلِ كُلِّ زَمَانٍ إِمَامَهُمُ الَّذِی یَجِبُ عَلَیْهِمْ طَاعَتُ«بحار الانوار ج 32 ص 83»
5: فَاعْبُدُوا ما شِئْتُمْ مِنْ دُونِهِ قُلْ إِنَّ الْخاسِرینَ الَّذینَ خَسِرُوا أَنْفُسَهُمْ وَ أَهْلیهِمْ یَوْمَ الْقِیامَةِ أَلا ذلِكَ هُوَ الْخُسْرانُ الْمُبینُ «زمر آیه 15»
6: فَبَعَثَ اللَّهُ مُحَمَّدا صَلّى اللّهُ عَلَیهِ وَ آلِه بِالْحَقِّ لِیُخْرِجَ عِبادَهُ مِنْ عِبَادَةِ الْاءَوْثانِ إِلى عِبادَتِهِ، وَ مِنْ طاعَةِ الشَّیْطانِ إِلى طاعَتِهِ،« نهج البلاغه خطبه 147»
آدم از بى بصرى بندگى آدم كرد ... گوهرى داشت ولى نذر قباد و جم كرد
یعنى از خوى غلامى زسگان پستتر است ... من ندیدم كه سگى پیش سگى سر خم كرد
خداوند در قرآن مى فرماید:
اى انسان ها! آیا از شما پیمان نگرفتم كه از شیطان اطاعت نكنید كه او براى شما دشمنى آشكار است و این كه تنها مرا پرستش كنید كه این صراط مستقیم است«1»
وظیفه ى ما در هر شرایطى بندگى خدا است همان گونه كه رسول گرامی اسلام می فرماید:
كسى كه همه تلاش و همتش بندگى و اطاعت از خدا باشد، خداوند خواسته هاى دنیا و آخرتش را برآورده مى كند.«2»
اما بندگی بعضی ها موسمی می باشد و در بندگی خدا ثابت قدم نیستند همان گونه كه خداوند می فرماید:
بعضى از مردم خدا را تنها با زبان مى پرستند و ایمان قلبیشان بسیار ضعیف است همین كه دنیا به آن ها رو كند و نفع و خیرى به آنان برسد، حالت اطمینان پیدا مى كنند اما اگر مصیبتى براى امتحان به آن ها برسد، دگرگون مى شوند و به كفر رومى آورند! به این ترتیب هم دنیا را از دست داده اند، و هم آخرت را و این همان خسران و زیان آشكار است «3»
كسانی كه در اطاعت از خدا ثابت قدم نیستند از این نكته غافل هستند كه خداوند انسان ها را برای اطاعت و بندگی آفریده است همان گونه كه از امام حسین علیه السلام روایت شده است كه حضرت فرمودند:
خداوند مردم را نیافرید مگر براى معرفت و شناختن و چون او را شناختند، او را عبادت مى كنند و هر كه او را عبادت كند، از بندگى غیر او بىنیاز مى شود.«4»
اگر انسان كمى فكر كند كه چند روز بندگى خدا در دنیا، رفاه و آسایش و كامیابى در قیامت را به دنبال دارد ولی با این حال حاضر شود همه این لذّت هاى ابدى را به خاطر دنیاى فانى از دست بدهد، كمال بى عقلى است و این است معناى خسارت واقعى كه خداوند مى فرماید:
اى پیامبر! به مردم بگو: زیانكاران واقعى كسانى هستند كه خودشان را باختند.«5»
اطاعت از دستورات پیامبر و امامان بعد ازایشان است كه انسان را در مسیر اطاعت الهی قرار می دهد همان گونه كه حضرت علی علیه السلام می فرماید:
حضرت محمّد صلى الله علیه و آله آمد تا مردم را از بندگى بتها به بندگى خدا و از اطاعت خلق به اطاعت خالق هدایت كند.«6»
پی نوشت:
1: أَلَمْ أَعْهَدْ إِلَیْكُمْ یا بَنِی آدَمَ أَنْ لا تَعْبُدُوا الشَّیْطانَ إِنَّهُ لَكُمْ عَدُوٌّ مُبِینٌ وَ أَنِ اعْبُدُونِی هذا صِراطٌ مُسْتَقِیمٌ«یس آیه 60 و 61»
2:من أصبح و همومه هم واحد، كفاه الله هموم الدنیا و الآخرة «تفسیر روح البیان»
3:فَإِنْ أَصابَهُ خَیْرٌ اطْمَأَنَّ بِهِ وَ إِنْ أَصابَتْهُ فِتْنَةٌ انْقَلَبَ عَلى وَجْهِهِ خَسِرَ الدُّنْیا وَ الْآخِرَةَ ذلِكَ هُوَ الْخُسْرانُ الْمُبِینُ «حج آیه 11»
4:َ خَرَجَ الْحُسَیْنُ بْنُ عَلِیٍّ ع عَلَى أَصْحَابِهِ فَقَالَ أَیُّهَا النَّاسُ إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ ذِكْرُهُ مَا خَلَقَ الْعِبَادَ إِلَّا لِیَعْرِفُوهُ فَإِذَا عَرَفُوهُ عَبَدُوهُ فَإِذَا عَبَدُوهُ اسْتَغْنَوْا بِعِبَادَتِهِ عَنْ عِبَادَةِ مَا سِوَاهُ فَقَالَ لَهُ رَجُلٌ یَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ بِأَبِی أَنْتَ وَ أُمِّی فَمَا مَعْرِفَةُ اللَّهِ قَالَ مَعْرِفَةُ أَهْلِ كُلِّ زَمَانٍ إِمَامَهُمُ الَّذِی یَجِبُ عَلَیْهِمْ طَاعَتُ«بحار الانوار ج 32 ص 83»
5: فَاعْبُدُوا ما شِئْتُمْ مِنْ دُونِهِ قُلْ إِنَّ الْخاسِرینَ الَّذینَ خَسِرُوا أَنْفُسَهُمْ وَ أَهْلیهِمْ یَوْمَ الْقِیامَةِ أَلا ذلِكَ هُوَ الْخُسْرانُ الْمُبینُ «زمر آیه 15»
6: فَبَعَثَ اللَّهُ مُحَمَّدا صَلّى اللّهُ عَلَیهِ وَ آلِه بِالْحَقِّ لِیُخْرِجَ عِبادَهُ مِنْ عِبَادَةِ الْاءَوْثانِ إِلى عِبادَتِهِ، وَ مِنْ طاعَةِ الشَّیْطانِ إِلى طاعَتِهِ،« نهج البلاغه خطبه 147»