PDA

توجه ! این یک نسخه آرشیو شده میباشد و در این حالت شما عکسی را مشاهده نمیکنید برای مشاهده کامل متن و عکسها بر روی لینک مقابل کلیک کنید : علی ( علیه السلام)معیار حلال و حرام زادگی



طاهره وحیدیان
05-11-2012, 02:49 PM
علی ( علیه السلام) معیار حلال وحرام زادگی


معنی ناصبی چیست؟

زبيدي در تاج العروس مي‌نويسد :اَلنَّواصِبُ ، وَالنّاصِبِيَّةُ ، وَأَهلَ النَّصبِ : وَهُمُ المُتَدَيِّنُونَ بِبُغضِةِ سَيِّدَنا أَميرَ المُؤمنينَ وَيَعسُوبَ المُسلِمينَ أَبيِ الحَسَنِ عَليِّ بنِ أَبيِ طالِبِ ، رَضيُّ اللهُ تَعالىَ عَنهُ وَكَرَّمَ وَجهَهُ ؛ لِأَنَّهُم نَصَبُوا لَهُ ، أَي : عادُوُهُ .(تاج العروس ،‌ ج2 ،‌ ص436 ، ماده «نصب» .)


نواصب و ناصبية و اهل نصب : ايشان کساني هستند که دين خود را بر دشمني سرور ما امير مومنان و پادشاه مسلمانان ابو الحسن علي بن ابي طالب رضي الله عنه وکرم الله وجهه است ؛ زيرا ايشان نسبت به وي نصب دارند ؛ يعني با وي دشمني دارند.


ابن حجر عسقلاني مي‌نويسد :والنصب، بغض علي وتقديم غيره عليه .(مقدمة فتح الباري ، ص460)نصب بغض علي است و مقدم کردن غير او( معاويه) بر او .


حسن بن فرحان مالكي ، از علماي عربستان مي‌نويسد :النصب فهو كل انحراف عن على واهل البيت سواء بلعنه أو تفسيقه ، كما كان يفعل بعض بنى أمية أو بالتقليل من فضائله كما يفعل محبّوهم أو تضعيف الأحاديث الصحيحة في فضله أو عدم تصويبه في حروبه أو التشكيك فى شرعيّة خلافته وبيعته أو المبالغة فى مدح خصومه ، فهذا وأمثاله هو النصب .(نحو إنقاذ التاريخ الإسلامي ، ص 298، الناشر مؤسسة اليمامة الصحفيّة ، الاردن ، ط . 1418 هجرية .)نصب عبارت از هرگونه انحرافي از علي و اهل بيت است ؛ و فرقي ندارد با لعن کردن ايشان باشد يا با فاسق دانستن ايشان - همان کاري که عده اي از بني اميه انجام مي دادند – و يا با کوچک کردن فضائل ايشان – همان کاري که دوست داران ايشان (بني اميه) انجام مي دهند – يا تضعيف کردن روايات صحيح كه در مدح آنان وارد شده و يا اعتقاد اين که علي در جنگ ها (جنگ جمل، صفين و نهروان) اشتباه کرده است يا شک کردن در مشروعيت خلافت امير مومنان و بيعت با آن حضرت و يا مبالغه کردن در مدح دشمنان ايشان ، پس اين موارد و مشابه آنها ، نصب محسوب مي شود.

طاهره وحیدیان
05-11-2012, 03:49 PM
و در باره حكم ناصبي نيز ابن حبان از علماي بزرگ اهل سنت نوشته است :أن رسول الله (صلى الله عليه وآله وسلم) قال : والذي نفسي بيده لا يبغضنا أهل البيت رجل إلا أدخله الله النار .(صحيح ابن حبان‌، ج15 ص435 )رسول خدا ( صلي الله عليه وآله وسلم) فرمودند : قسم به کسي که جانم در دست اوست ، هيچ کس ما اهل بيت را دشمن نمي دارد ، مگر اينکه خداوند او را در آتش وارد مي کند .


حاكم نيشابوري بعد از نقل اين روايت مي‌نويسد :هذا حديث صحيح على شرط مسلم ولم يخرجاه .(المستدرك: ج3 ص162، تحقيق: مصطفى عبد القادر عطا، ط1 سنة 1990، دار الكتب العلمية – بيروت )اين روايت طبق شرائط مسلم ( براي صحت حديث) صحيح است ولي ايشان ( بخاري و مسلم ) آن را ( در کتابهاي خود) نياورده اند .


الباني از علماي معاصر وهابي نيز اين روايت را در سلسله احاديث صحيحه آورده است .(السلسلة ، ج5 ص643، مكتبة المعارف – الرياض .)


و نيز روايات بسياري وجود دارد كه دلالت مي‌كند ، كسي كه بغض اهل بيت پيامبر را در دل داشته باشد ، قطعاً در حلال زاده بودن او بايد شك كرد .


از جمله حافظ حمويني در كتاب فرائد السمطين مي‌نويسد :عن زيد بن يثيع قال سمعت أبا بكر الصديق يقول: قال: رأيت رسول اللّه (صلی الله علیه وآله) خيّم خيمة وهو متكئ على قوس عربيّة، وفي الخيمة علي وفاطمة والحسن والحسين فقال: «معشر المسلمين أنا سلم لمن سالم هل الخيمة، حرب لمن حاربهم، ولي لمن والاهم، لا يحبّهم إلاّ سعيد الجد طيب المولد، ولا يبغضهم إلاّ شقي الجد رديء المولد»، فقال رجل يازيد أ أنت سمعت منه؟ قال: أي وربّ الكعبة.(فرائد السمطين ، ج2 ، ص40 ، ح 373 و المناقب ، الخوارزمي ، ص 297 ، ح 291 (211) و جواهر المطالب ، محمد بن الدمشقي الشافعي ، ج1 ، ص174 .)زيد بن يثيع مي‌گويد از ابو بكر ، شنيدم كه مي گفت : در يكى از روزها ، رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله سراپرده‏اى برپا كرده بود و خود به كمان عربى تكيه زده و على و فاطمه و حسنين عليهم السّلام در زير خيمه قرار داشتند ، رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله خطاب به مسلمانان فرمود : اى گروه مسلمانان ! من سازگارى دارم با كسى كه با اين سراپرده نشينان من سازگارى دارد .و نبرد مى‏ كنم با هر كسى كه با ايشان نبرد كند . و دوست مى ‏دارم هر كسى را كه آنان را دوست بدارد ؛ دوست نمى ‏دارد اينان‏ را مگر آن كسى كه نياى او از نيكبختى برخوردار و نطفه ‏اش از آلودگى پاك باشد و دشمن نمى ‏دارد اينان را مگر آن كسى كه نياى او دچار بدبختى گرديده و نطفه ‏اش ناپاك و آلوده به پليدى است‏ .

طاهره وحیدیان
05-11-2012, 03:52 PM
ابن مردويه مي‌نويسد :عن عبد الله بن أحمد بن حنبل ، عن أحمد ، قال : سمعت الشافعي يقول : سمعت مالك بن أنس يقول : قال أنس بن مالك : ما كنا نعرف الرجل لغير أبيه إلا ببغض علي ابن أبي طالب .(مناقب علي بن أبي طالب (ع) وما نزل من القرآن في علي (ع) - أبي بكر أحمد بن موسى ابن مردويه الأصفهاني - ص 76 )عبد الله بن احمد بن حنبل از پدرش نقل كرده ست كه گفت : از شافعي شنيديم كه مي‌گفت : از مالك بن أنس شنيدم كه مي‌گفت : أنس بن مالك گفت : ما هيچ فردي را به غير پدرش ملحق نمي‌كرديم ، مگر اين كه بغض علي بن أبي طالب عليه السلام را در دل داشت .


يعني معيار و ميزان در حلال زاده بودن و يا حرام زاده بودن ، حب و بغض علي بن أبي طالب عليه السلام است . هر كسي علي را دوست دارد ، قطعاً حلال زاده است و كسي كه با علي دشمني مي‌كند و كينه او را در دل دارد ، قطعاً حرام زاده است .