طاهره وحیدیان
03-11-2012, 10:19 PM
روزي دركلام معصومين عليهم السلام
1) امام علي (سلام الله عليه) : اختيار كم و زياد شدن روزي ها، جز در دست روزي رسان نيست. (غرر الحكم 10838)
2) امام علي (سلام الله عليه): مردم نانخورهاي خدايند. خداوند روزي آنها را ضمانت و خودراكشان را مقدر كرده است. (نهج البلاغه ـ خطبه ي 91)
3) امام علي (سلام الله عليه): روزي را بجوئيد؛ زيرا روزي براي جوينده ي آن ضمانت شده است. (الارشاد 303/1)
4) امام صادق (سلام الله عليه): از طلب روزي حلال دست مكش؛ زيرا طلب روزي حلال تو را در دينت ياري مي رساند. (امالي المفيد 11172)
5) قال رسول الله (صلي الله عليه و آله و سلم): همچنان كه مرگ بنده را مي جويد، روزي نيز او را مي جويد. (جامع الاخبار 799/294)
6) امام صادق (سلام الله عليه): خداي عزوجل روزي مؤمنان را از جايي مي رساند كه فكرش را هم نمي كنند؛ علتش اين است كه وقتي مؤمن نداند روزيش از كجا خواهد رسيد، زياد دعا مي كند. (نور الثقلين 34/354/5)
7) پيامبر اكرم (صلي الله عليه و آله و سلم): هر كه خداوند تعالي به او نعمتي ارزاني دارد، بايد خداوند تعالي را حمد و سپاس گويد و هر كه روزيش به تأخير افتد آمرزش بخواهد. (عيون أخبار الرضا (سلام الله عليه) 171/46/2)
1) امام علي (سلام الله عليه) : اختيار كم و زياد شدن روزي ها، جز در دست روزي رسان نيست. (غرر الحكم 10838)
2) امام علي (سلام الله عليه): مردم نانخورهاي خدايند. خداوند روزي آنها را ضمانت و خودراكشان را مقدر كرده است. (نهج البلاغه ـ خطبه ي 91)
3) امام علي (سلام الله عليه): روزي را بجوئيد؛ زيرا روزي براي جوينده ي آن ضمانت شده است. (الارشاد 303/1)
4) امام صادق (سلام الله عليه): از طلب روزي حلال دست مكش؛ زيرا طلب روزي حلال تو را در دينت ياري مي رساند. (امالي المفيد 11172)
5) قال رسول الله (صلي الله عليه و آله و سلم): همچنان كه مرگ بنده را مي جويد، روزي نيز او را مي جويد. (جامع الاخبار 799/294)
6) امام صادق (سلام الله عليه): خداي عزوجل روزي مؤمنان را از جايي مي رساند كه فكرش را هم نمي كنند؛ علتش اين است كه وقتي مؤمن نداند روزيش از كجا خواهد رسيد، زياد دعا مي كند. (نور الثقلين 34/354/5)
7) پيامبر اكرم (صلي الله عليه و آله و سلم): هر كه خداوند تعالي به او نعمتي ارزاني دارد، بايد خداوند تعالي را حمد و سپاس گويد و هر كه روزيش به تأخير افتد آمرزش بخواهد. (عيون أخبار الرضا (سلام الله عليه) 171/46/2)