طاهره وحیدیان
02-07-2012, 09:11 PM
نقل قول:
در روایتی از امام صادق(علیه السلام) نقل شده است كه فرمودند: «عبادت كنندگان سه دستهاند: گروهی خداوند را از ترس عذاب جهنم عبادت میكنند؛ این عبادت بردگان است و گروهی خداوند را به طمع بهشت عبادت میكنند؛ این عبادت مزدبگیران است و گروهی خداوند را از روی عشق و محبت به او عبادت میكنند؛ این عبادت آزدگان است، و این بهترین عبادت هاست».
امام سجاد (علیه السلام) در بخشی از دعای مكارم الاخلاق میفرمایند: «و انته بنیتی الی احسن النیات و بعملی الی احسن الاعمال؛ نیت من را به بهترین نیتها و عمل من را به نیكوترین اعمال منتهی كن». از این بیان حضرت معلوم میشود كه «نیت» مانند «عمل»، احسن و غیر احسن دارد و كمال و نقص اعمال، تابع كمال و نقص نیات است. نیت پاك آن است كه غیر حق در دل راه نداشته باشد، كه به دست آوردن آن كار بسیار دشواری است. امام صادق علیه السلام میفرمایند: «اَلنِّیَةُ اَفضَلَ مِنَ العَمَلِ اِلّاوَ اَنَّ النِیَّةُ هِیَ العَمَلُ؛ نیت از عمل افضل است، بلكه نیت تمام حقیقت عمل است». منظور از نیت و عمل، كمیت آنها نیست، بلكه مقصود كیفیت آنهاست، همچنانكه قرآن كریم میفرماید:
»«اَلَّذی خَلَقَ المَوتِ وَ الحَیوةِ لِیَبلُوَكُم اَیُّكُم اَحسَنُ عَمَلاً(ملك: 2).
در روایتی از امام صادق(علیه السلام) نقل شده است كه فرمودند: «عبادت كنندگان سه دستهاند: گروهی خداوند را از ترس عذاب جهنم عبادت میكنند؛ این عبادت بردگان است و گروهی خداوند را به طمع بهشت عبادت میكنند؛ این عبادت مزدبگیران است و گروهی خداوند را از روی عشق و محبت به او عبادت میكنند؛ این عبادت آزدگان است، و این بهترین عبادت هاست».
در روایتی از امام صادق(علیه السلام) نقل شده است كه فرمودند: «عبادت كنندگان سه دستهاند: گروهی خداوند را از ترس عذاب جهنم عبادت میكنند؛ این عبادت بردگان است و گروهی خداوند را به طمع بهشت عبادت میكنند؛ این عبادت مزدبگیران است و گروهی خداوند را از روی عشق و محبت به او عبادت میكنند؛ این عبادت آزدگان است، و این بهترین عبادت هاست».
امام سجاد (علیه السلام) در بخشی از دعای مكارم الاخلاق میفرمایند: «و انته بنیتی الی احسن النیات و بعملی الی احسن الاعمال؛ نیت من را به بهترین نیتها و عمل من را به نیكوترین اعمال منتهی كن». از این بیان حضرت معلوم میشود كه «نیت» مانند «عمل»، احسن و غیر احسن دارد و كمال و نقص اعمال، تابع كمال و نقص نیات است. نیت پاك آن است كه غیر حق در دل راه نداشته باشد، كه به دست آوردن آن كار بسیار دشواری است. امام صادق علیه السلام میفرمایند: «اَلنِّیَةُ اَفضَلَ مِنَ العَمَلِ اِلّاوَ اَنَّ النِیَّةُ هِیَ العَمَلُ؛ نیت از عمل افضل است، بلكه نیت تمام حقیقت عمل است». منظور از نیت و عمل، كمیت آنها نیست، بلكه مقصود كیفیت آنهاست، همچنانكه قرآن كریم میفرماید:
»«اَلَّذی خَلَقَ المَوتِ وَ الحَیوةِ لِیَبلُوَكُم اَیُّكُم اَحسَنُ عَمَلاً(ملك: 2).
در روایتی از امام صادق(علیه السلام) نقل شده است كه فرمودند: «عبادت كنندگان سه دستهاند: گروهی خداوند را از ترس عذاب جهنم عبادت میكنند؛ این عبادت بردگان است و گروهی خداوند را به طمع بهشت عبادت میكنند؛ این عبادت مزدبگیران است و گروهی خداوند را از روی عشق و محبت به او عبادت میكنند؛ این عبادت آزدگان است، و این بهترین عبادت هاست».