ضرب المثل ها درآیات قرآن

[محمودی]

1.شكر نعمت، نعمتت افزون كند

كفر، نعمت از كفت بيرون كند

لَئِن شَكَرْتُمْ لأَزِيدَنَّكُمْ وَلَئِن كَفَرْتُمْ إِنَّ عَذَابِي لَشَدِيدٌ(ابراهيم /7)

اگر شكر كنيد ، نعمتها را بر شما افزون مي كنم و اگر كفران نعمت كنيد عذاب من شديد است .



2.با سيه دل چه سود گفتن وعظ

نرود ميخ آهنين در سنگ

أَأَنذَرْتَهُمْ أَمْ لَمْ تُنذِرْهُمْ لاَ يُؤْمِنُونَ (بقره/6)

آنها را انذار دهي يا ندهي (فائده ندارد و ) آنها ايمان نمی آورند.

[محمودی]

3.كبوتر با كبوتر باز با باز

كند همجنس با همجنس پرواز

الْخَبِيثَاتُ لِلْخَبِيثِينَ وَالْخَبِيثُونَ لِلْخَبِيثَاتِ وَالطَّيِّبَاتُ لِلطَّيِّبِينَ وَالطَّيِّبُونَ لِلطَّيِّبَاتِ(نور/26)

زنهاي ناپاك و زشتكار ، شايسته ي مردان ناپاكند و همچنين مردان ناپاك ، شايسته ي زنان ناپاكند . زنهاي پاكدامن نيز، شايسته ي مردان پاكدامن ، و مردان پاكدامن ، شايسته ي زنان پاكدامنند .



4.با سيه دل چه سود گفتن وعظ

نرود ميخ آهنين در سنگ

أَأَنذَرْتَهُمْ أَمْ لَمْ تُنذِرْهُمْ لاَ يُؤْمِنُونَ (بقره/6)

آنها را انذار دهي يا ندهي (فائده ندارد و ) آنهاایمان نمی آورند.

[محمودی]

5.هر چه كني به خود كني

گر همه خوب و بد كني

إِنْ أَحْسَنتُمْ أَحْسَنتُمْ لِأَنفُسِكُمْ وَإِنْ أَسَأْتُمْ فَلَهَا (اسراء/7)

اگر احسان و خوبي كنيد ، به خودتان خوبي كرده ايد و اگر بدي كنيد ، به خود بدي كرده ايد .



6.چو ايزد ببندد ز حكمت دري

به رحمت گشايد در ديگري

مَا نَنسَخْ مِنْ آيَةٍ أَوْ نُنسِهَا نَأْتِ بِخَيْرٍ مِّنْهَا أَوْ مِثْلِهَا (بقره /106)

هر آيه اي را كه منسوخ كنيم يا آن را متروك سازيم ، بهتر از آن يا مثل آن را مي آوريم

[محمودی]

7. مور همان به كه نباشد پرش

و يا اين مثل :خدا خر را شناخت و شاخش نداد

و همچنين :

آن دو شاخ گاو اگر خر داشتي

يك شكم در آدمي نگذاشتي



وَلَوْ بَسَطَ اللَّهُ الرِّزْقَ لِعِبَادِهِ لَبَغَوْا فِي الْأَرْضِ (شوري /27)

اگر خداوند دزقش را براي بندگانش زياد كنند ، در زمين طغيان مي كنند .



8.جواب ابلهان خاموشي است

إِذَا خَاطَبَهُمُ الْجَاهِلُونَ قَالُوا سَلَاماً (فرقان /63)

هنگامي كه جاهلان آنها را مخاطب مي سازند ، سلام مي دهند .

و ما ظلمونا و لکن کانوا انفسهم يظلمون 57 - البقره ( 2)

[محمودی]

9.هر چه کني بخود کني

گر همه خوب و بد کني

من آن چه شرط بلاغ است با تو مي گويم

تو خواه از سخنم پند گير خواه ملال

َقُلِ الْحَقُّ مِن رَّبِّكُمْ فَمَن شَاء فَلْيُؤْمِن وَمَن شَاء فَلْيَكْفُرْ ...(سوره كهف آيه 29)

و بگو حق از پروردگارتان [رسيده] است پس هر كه بخواهد بگرود و هر كه بخواهد انكار كند.



10.بنده آني که در بند آني

أَرَأَيْتَ مَنِ اتَّخَذَ إِلَهَهُ هَوَاهُ أَفَأَنتَ تَكُونُ عَلَيْهِ وَكِيلًا ?43?

آيا آن كس كه هواى [نفس] خود را معبود خويش گرفته است ديدى آيا [مى‏توانى] ضامن او باشى (43)


11.تو مو مي بيني و من پيچش مو

آنچه فلاني در خشت خام مي بيند ديگران در آفتاب هم نمي بينند

"اني اري مالاترون" سوره انفال/48

همانا من چيزي را مي بينيم که شما نمي بينيد.