باب هفدهم سخن جبرئيل با رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله و سلّم و اينكه امّت بعد از شما حسين عليه السّلام را مىكشند و نشان دادن سرزمينى را كه امام مظلوم عليه السّلام در آن كشته
مىشود به رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله و سلّم
حَدَّثَنِي أَبِي رَحِمَهُ اللَّهُ تَعَالَى قَالَ حَدَّثَنِي سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ أَبِي خَلَفٍ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى عَنِ الْحُسَيْنِ بْنِ سَعِيدٍ عَنِ النَّضْرِ بْنِ سُوَيْدٍ عَنْ يَحْيَى الْحَلَبِيِّ عَنْ هَارُونَ بْنِ خَارِجَةَ عَنْ أَبِي بَصِيرٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ إِنَّ جَبْرَئِيلَ ع أَتَى رَسُولَ اللَّهِ ص وَ الْحُسَيْنُ ع يَلْعَبُ بَيْنَ يَدَيْهِ فَأَخْبَرَهُ أَنَّ أُمَّتَهُ سَتَقْتُلُهُ قَالَ فَجَزِعَ رَسُولُ اللَّهِ ص فَقَالَ أَ لَا أُرِيكَ التُّرْبَةَ الَّتِي يُقْتَلُ فِيهَا قَالَ فَخَسَفَ مَا بَيْنَ مَجْلِسِ رَسُولِ اللَّهِ ص إِلَى الْمَكَانِ الَّذِي قُتِلَ فِيهِ الْحُسَيْنُ ع حَتَّى الْتَقَتَا الْقِطْعَتَانِ فَأَخَذَ مِنْهَا وَ دُحِيَتْ فِي أَسْرَعَ مِنْ طَرْفَةِ عَيْنٍ فَخَرَجَ وَ هُوَ يَقُولُ طُوبَى لَكِ مِنْ تُرْبَةٍ وَ طُوبَى لِمَنْ يُقْتَلُ حَوْلَكِ قَالَ وَ كَذَلِكَ صَنَعَ صَاحِبُ سُلَيْمَانَ تَكَلَّمَ بِاسْمِ اللَّهِ الْأَعْظَمِ فَخُسِفَ مَا بَيْنَ سَرِيرِ سُلَيْمَانَ وَ بَيْنَ الْعَرْشِ مِنْ سُهُولَةِ الْأَرْضِ وَ حُزُونَتِهَا- حَتَّى الْتَقَتِ الْقِطْعَتَانِ فاجْتَرَّ الْعَرْشَ قَالَ سُلَيْمَانُ يُخَيَّلَ إِلَيَّ أَنَّهُ خَرَجَ مِنْ تَحْتِ سَرِيرِي- قَالَ وَ دُحِيَتْ فِي أَسْرَعَ مِنْ طَرْفَةِ الْعَيْنِ
پدرم رحمة اللّه عليه مىگويد:
سعد بن عبد اللّه بن ابى خلف، از احمد بن محمّد بن عيسى، از حسين بن سعيد، از نضر بن سويد، از يحيى حلبى، از هارون بن خارجه، از ابى بصير، از حضرت ابى عبد اللّه عليه السّلام نقل كرده كه آن حضرت فرمودند
جبرئيل عليه السّلام نزد پيامبر اكرم صلّى اللّه عليه و آله و سلّم آمد در حالى كه امام حسين عليه السّلام در مقابل آن حضرت بازى مىكرد پس به رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله و سلّم خبر داد كه عنقريب امّت شما حسين را خواهند كشند.
امام صادق عليه السّلام مىفرمايند:
پيامبر اكرم صلّى اللّه عليه و آله و سلّم از اين خبر به جزع و ناله آمدند.
جبرئيل عليه السّلام محضر مباركش عرضه داشت:
مايل هستيد سرزمينى كه حسين عليه السّلام در آن كشته مىشود به شما نشان دهم؟
امام صادق عليه السّلام مىفرمايد:
در اين هنگام فاصله بين مكان رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله و سلّم و جايى كه حضرت سيّد الشّهداء عليه السّلام در آن كشته شدند فرو رفته بطورى كه دو مكان مزبور با هم ملاقات كرده سپس حضرت مقدارى از تربت و خاك آن مكان را برداشتند و سريعتر از چشم به هم زدن زمين گسترده شد پس جناب رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله و سلّم از آن مكان خارج شده در حالى كه مىفرمودند:
خوشا به تو از خاكى كه داراى، خوشا به حال كسى كه در اطراف و حوالى تو كشته مىشود.
امام صادق عليه السّلام مىفرمايند:
صاحب و وزير سليمان نيز چنين كرد يعنى به كمك اسم اعظم بارى تعالى در زمين خسف پديد آورد و بين تخت سليمان عليه السّلام و عرش فرو رفت و تمام پستى و بلندىهاى آن پائين رفت به طورى كه اين دو قطع از زمين (جاى تخت و عرش) با هم ملاقى شدند پس عرش چنان كشيده شد كه تصوّر نمودم از زير تخت من خارج گشت.
امام صادق عليه السّلام مىفرمايند:
سريعتر از چشم به هم زدن زمين گسترده شد.